رمز گشایی پیچش یک ذهن

یاددداشتی برای فیلم محفظه تمام نشدنی 

نام لاتین :infinity chamber

منتقد و تحلیلگر:مهیار محمد ملکی

#مهیارمحمدملکی

در روزهایی که سینما ها از باب کیفیت آثار دچار افول میباشند خیلی سخت میتوان به پروژه ای کوچک همچون محفظه تمام نشدنی اعتماد کرد پروژه ای که از باب جلب رضایت مخاطب حقیقتا سربلند میباشد

تراویس میلوی که قبلا ساخت پروژه پاندوریوم را در پرونده کاری اش داشته است اینبار با ارائه اثر پیش رو ثابت نمود که چگونه میتوان از یک پروژه کم هزینه به  خلق روایتی پرداخت که در سایه نبود محتوایی چشمگیر ،توانسته مخاطب خود را راضی از سالن های سینما به خانه بدرقه کند

اگر چه قبلا پروژه هایی همچون مدفون شده راهی شبیه آنچیزی که در محفظه تمام نشدنی شاهدش هستیم طی کرده اند اما این محفظه آنقدر پرداخت متفاوتی دارد که میتواند از دل یک ایده، بدون هیچ محتوای چشمگیری (که همان حضور گره های متعدد داستانی و خط اصلی روایت است )اثری را به عرصه حضور دربیاورد که درگیر کننده باشد

محفظه تمام نشدنی یک سایکو درام(درام روانشناختانه) خاص میباشد که سعی دارد از سرنوشت مردی سخن بگوید که گذشته اش در سایه ای از ابهام بوده و خود را اسیر در محفظه ای میابد که تنها پل ارتباطی اش با دنیای بیرون یک دوربین  ضبط کننده تصویر میباشد

این دوربین حاوی صوتی بوده که تماما کامپیوتریست و هیچگونه دخل و تصرف انسانی در آن رویت نمیگردد

با این حال مرد از روی تنهایی و شاید امیدواری سعی دارد با سخت افزار موجود در آن اتاق ایجاد رفاقت کند و در سایه این دوستی راهی برای خروج بیابد موضوعی که در دنیای واقعی خنده آور  جلوه میکند 

اما با پیشبرد قصه به حدی این روابط  در هم تنیده و عمیق میشود که مارا به فکر وا میدارد

که شاید بتوان امید را دریچه ای یافت که هر تاریکی را محو کند و روشنایی بخش دنیایمان باشد

محفظه تمام نشدنی از آن دست روایاتی میباشد که محدود به سه لوکیشن است

بخش عمده اثر (تقریبا دو سوم آن)در محفظه میگذرد و بخش های دیگر آن صرف روایاتی میگردد  که به نوعی به دنیا هایی خود ساخته مربوط میشود  دنیا هایی  که  همگی سعی دارند در یک تنهایی محض، از آشنایی و عاشقانه ای صحبت کنند که در نهایت به یک سوال بزرگ ختم میشوند و ان اینکه 

آیا واقعیت دارد یا اینها  نیز ساخته ذهن او میباشد ؟

محفظه تمام نشدنی را میتوان به مثابه روایتی مشاهده کرد که در تلاش است با تحقق یک پیچش ذهنی ،امیدواری را آن میزان پر رنگ کند که تنها راه نجات باشد

این اثر به میزان زیادی مهارت دارد تا بار ها و بارها شمارا نا امید کرده و در بک گراند همه این نا امیدی ها نوری از امید را زنده کند این دقیقا همان حس درستیست که میبایست به مخاطب القا گردد و این امر در نهایت دقت  انجام میپذیرد

در پایان 

محفظه تمام نشدنی اگرچه در بازی ها و داستان خیلی چشم گیر ظاهر نمیشود اما در پرداخت ایده خود، به صورت مستقل و جدا از قصه موفق میباشد به عبارت دیگر بزرگترین اشکال ان ،این موضوع میباشد که هیچ زمان خط اصلی قصه و المان های تشکیل دهنده درام نمیتوانند همچون پرداخت محتوای فرا متنی آن زیبا و در خور توجه باشند

در کلام ساده این فیلم شاید هیچ نداشته باشد اما احساس همه چیز دارد 

نمره ارزشیابی از ده :۶

نمره ارزشیابی از ده (توسط سایت آی ام دی بی ):۶.۲

منتقد و تحلیلگر:مهیار محمد ملکی 

#مهیارمحمدملکی