رد کردن نقش‌های طلایی: انتخاب‌های بحث‌برانگیز 12 بازیگر معروف
در دنیای سینما، نویسندگان فیلمنامه گاهی نقش‌هایی را با بازیگران خاصی در ذهن می‌نویسند و حتی با آن بازیگران مستقیماً همکاری می‌کنند. اما حتی با این برنامه‌ریزی دقیق، همیشه تضمینی برای بازی گرفتن از آن بازیگران نیست. دلایل رد کردن نقش‌ها توسط بازیگران مختلف می‌تواند شامل اختلافات خلاقانه یا مشکلات زمانی باشد. در بسیاری موارد، بازیگران جایگزین توانسته‌اند نقش‌ها را به بهترین شکل ایفا کنند و فیلم یا سریال را ارتقا دهند. در ادامه، ۱۲ بازیگری را معرفی می‌کنیم که نقش‌هایی را که برایشان نوشته شده بود، رد کردند.
مریلین مونرو در «صبحانه در تیفانی»
نویسنده این نقش، ترومن کاپوتی، مریلین مونرو را برای بازی در نقش هالی گولایتلی در نظر داشت؛ اما مونرو به دلیل توصیه مربی بازیگری‌اش و نگرانی درباره تصویر عمومی‌اش، این نقش را رد کرد. نقش در نهایت به آدری هپبورن رسید و تبدیل به یکی از معروف‌ترین نقش‌های او شد.
سیلوستر استالونه در «افسر بورلی هیلز»
استالونه به پروژه علاقه‌مند شد ولی چون فکر می‌کرد طنز فیلم با سبک کاری‌اش همخوانی ندارد، فیلمنامه را بازنویسی کرد. تهیه‌کنندگان راضی نشدند و در نهایت نقش اصلی به ادی مورفی رسید که این فیلم را به یکی از پرفروش‌ترین آثار سال ۱۹۸۴ تبدیل کرد.
جان لیتگو در «چیئرز»
نقش فرایزر کرین ابتدا به لیتگو پیشنهاد شد ولی او قبول نکرد چون تمایلی به بازی مداوم در سریال نداشت. در نهایت کلسی گرمر این نقش را بازی کرد و به موفقیت زیادی رسید.
مایکل مدسن در «داستان عامه‌پسند»
کوانتین تارانتینو نقش وینسنت وگا را برای مدسن نوشته بود اما مدسن به دلیل تعهد به فیلم دیگری این نقش را رد کرد. جان تراولتا جایگزین شد و این نقش به بازگشت بزرگ او تبدیل شد.
جینین گارفالو در «فرندز»
کارگردان سریال در ابتدا نقش مونیکا را برای جینین گارفالو نوشته بود اما او این نقش را رد کرد و در نهایت کورتنی کاکس نقش مونیکا و جنیفر آنیستون نقش ریچل را بازی کردند.
تام هنکس در «جری مگوایر»
کارگردان فیلم قصد داشت تام هنکس را در نقش اصلی بازی دهد اما هنکس مشغول کارگردانی پروژه دیگری بود و نقش به تام کروز رسید که این فیلم یکی از بهترین نقش‌های او شد.
ویل اسمیت در «ماتریکس»
ویل اسمیت نقش نئو را رد کرد چون مفهوم فیلم را متوجه نشد و ترجیح داد در فیلم دیگری بازی کند. کیانو ریوز در نهایت این نقش را بازی کرد که باعث موفقیت عظیم فیلم شد.
برد پیت در «تقریباً مشهور»
کارگردان فیلم، برد پیت را برای نقش گیتاریست گروه را نوشته بود اما پیت پروژه را ترک کرد و نقش به بیلی کراداپ رسید.
امیلی واتسون در «آملی»
فیلم‌ساز فرانسوی نقش اصلی را در ابتدا برای واتسون بریتانیایی در نظر داشت اما به دلیل نیاز به تسلط به زبان فرانسوی، واتسون نقش را رد کرد و این نقش به آدری توتو رسید.
وارن بیتی در «بیل کشتار»
تارانتینو نقش بیل را برای وارن بیتی نوشته بود اما بیتی به دلیل طولانی شدن فیلمبرداری در چین و دوری از فرزندانش این نقش را رد کرد.
امیلی براونینگ در «گرگ و میش»
نویسنده کتاب نقش‌های اصلی را برای امیلی براونینگ و هنری کاویل تصور می‌کرد اما براونینگ به دلیل عدم تمایل به قرارداد چند فیلمی نقش را رد کرد.
آدام سندلر در «حرامزاده‌های بی‌شرف»
تارانتینو نقش دونی دونویتز را برای سندلر نوشته بود ولی سندلر به دلیل تعهدات دیگر این نقش را رد کرد و در نهایت الی راث این نقش را بازی کرد.
این نمونه‌ها نشان می‌دهد حتی بازیگران مطرح نیز گاهی نقش‌هایی که برایشان نوشته شده را رد می‌کنند و این مسئله بخش طبیعی و اجتناب‌ناپذیر صنعت فیلم است.
منبع: slashfilm