فیلم Four Seasons in Java کامیلا اندینی؛ داستانی دلخراش از قدرت، تراژدی

فیلم «Four Seasons in Java» به کارگردانی کامیلا اندینی، کارگردان اندونزیایی، در بازار تأمین مالی ونیز (Venice Gap-Financing Market) معرفی شد. این اثر درام رئالیسم جادویی، داستان پرتیوی، زنی که پس از بیش از یک دهه زندان به روستای خود بازمی‌گردد، را روایت می‌کند. او زندان را به خاطر دفاع از خود در مقابل تجاوز گذرانده و بازگشتش با ورود برق به جامعه‌ای دورافتاده همزمان می‌شود، موقعیتی که تضاد میان مدرنیته و آسیب‌های شخصی را نشان می‌دهد.

آندینی این پروژه را «سخت‌ترین داستانی که تاکنون ساخته‌ام» توصیف کرده و هدف خود را نشان دادن تاریک‌ترین جنبه‌های توسعه و قدرت در اندونزی می‌داند: «ما هزینه توسعه را با بدن، اشک، خون و زندگی خود می‌پردازیم، اما هنوز بسیار عقبیم و بیشتر پیشرفت‌ها آینده‌ای برای مردم نمی‌آورد و تنها نیازهای سیاسی افراد قدرتمند را برآورده می‌کند.»

این فیلم سومین همکاری آندینی با تهیه‌کننده و شریک زندگی او، ایفا ایسفانسیاه از شرکت Forka Films است و پس از موفقیت‌های بین‌المللی فیلم‌های Yuni و Before, Now & Then ساخته شده است. فیلم در مناطق کوهستانی فیلمبرداری شده و تلفیقی از طبیعت و تکنولوژی را به نمایش می‌گذارد، موضوعی که برای تیم تولید چالشی بزرگ بوده است.

شخصیت پرتیوی به معنای «مادر زمین» در اندونزی است و آندینی آن را نمادی از کشورش معرفی می‌کند: «در اندونزی، زمین را مادر زندگی می‌دانیم و اینجا رابطه انسان و طبیعت آغاز می‌شود.» بازگشت پرتیوی به روستا او را با چهار مردی روبه‌رو می‌کند که باعث زندانی شدنش شدند و اکنون بر جامعه مسلط هستند. همراه با گروه‌های حاشیه‌ای، او متوجه می‌شود بی‌عدالتی‌های گذشته همچنان در قالب‌های جدید ادامه دارند.

فیلم با ترکیبی از رئالیسم جادویی، اسطوره‌های محلی و نقد اجتماعی، پیچیدگی‌های فمینیسم در جنوب جهانی را نشان می‌دهد و از اجناس و تجهیزات قدیمی و رها شده به عنوان استعاره‌ای از مقاومت و بازسازی استفاده می‌کند. موضوعات فیلم با مسائل روز اندونزی همچون قطعی برق، تجاوز و سوءاستفاده‌های قدرت‌مندان مرتبط است و آندینی بر ضرورت پرداختن به این مسائل تأکید دارد.

پروژه با مشارکت بین‌المللی از جمله Netherlands Film Fund، Hubert Bals Fund، Sorfønd و شرکت‌های تولیدی از هلند، نروژ، فرانسه، آلمان و سنگاپور انجام می‌شود و هدف آن تأمین بودجه نهایی پساتولید، به ویژه جلوه‌های ویژه و یافتن نماینده فروش مناسب است.

ایسفانسیاه می‌گوید: «هر شریک و تهیه‌کننده ارزش‌های متفاوتی دارد، اما اعتماد به چشم‌انداز کامیلا همواره از ابتدا برای ما روشن بود.» همچنین همکاری با شرکت‌های اندونزیایی مانند Imajinari و Miles Films، امکان انتشار گسترده داخلی و دیجیتال فیلم را فراهم می‌کند.

این اثر علاوه بر فرصت مالی، بستری برای گفتگو درباره قدرت، عدالت و مقاومت اجتماعی فراهم می‌آورد و انتظار می‌رود پس از تکمیل، بازتابی قابل توجه در جشنواره‌ها و جوایز بین‌المللی داشته باشد.

منبع: variety