روایت جدید از سینمای جنگ ، اثر قابل تحسین حمیدرضا اذرنگ در گام فیلمسازی

فیلم روایت جنگ در ابادان است و روایت زندگی خانواده در بهبوهه ی جنگ را به ما نشان می دهد . فیلم شخصیت محور است  و تمامی کارکترهای فیلم را می توان شخصیت های اصلی دانست و به نوعی شخصیت اصلی واحد نداریم. از کارکتر مصیب تا کامران و پدر خانواده سهیل و همسر خانواده و دخترش همه کارکترهای اصلی ما هستند. یکی از نکات قابل توجه فیلم استفاده از یک سکانس واحد برای فیلمبرداری است . جایی که تمامی اتفاقات در خانه رخ می دهد و ما کاملا درگیر خانه ای وسط جنگ در آبادان می شویم. بازی محسن تنابنده و فاطمه معتمد آریا باور پذیر است و ما به خوبی با کارکتر آنها هم ذات پنداری می کنیم. حتی شوخی های مصیب و خواهرش هم روح لطیفی به این فیلم داده است و شیطنت های کامران هم برای ما جالب توجه است . خانواده ای که قصد دارند به ماهشهر روند اما موشکی که اروزهای آنها به باد می دهد . این فیلم را می توان به نوعی ژانر گروتسک نامید . جایی که موشک با کارکتر ها صحبت می کند و از سرگذشت خود در جنگ ها و روایت خود می گوید. فیلم با این که مضمون و تم جنگی دارد اما طنز هایی نیز چاشنی آن است و برای همین ما می توانیم با خانواده آبادانی همراه شویم و خود را جای تک تک کارکترها قرار دهیم. با اینکه میزانسن فیلم تاتری هست ولی پرداخت صحیح کارکترها و ایجاز و بسط درست فیلم نامه و استفاده از عناصری چون مفصل و ریتم بالا باعث نشده که مخاطب احساس خستگی کند و ما تا اخر با کارکترها همراه می شویم. در کل فیلم قابل قبول است و یک اثر ماندگار از اقای حمیدرضا اذرنگ به عنوان کارگردان فیلم میبینیم.