زمانی که «اژدها وارد می‌شود» در بخش مسابقه‌ی جشنواره برلین ۲۰۱۶ نمایش داده شد سر و صدای زیادی به پا کرد، حالا مانی حقیقی با کمدی سیاه «خوک» به این جشنواره بازگشته. در «خوک» قاتل سریالی کارگردانان مشهور را گردن می‌زند و حسن(حسن معجونی) از این که جزو کارگردان مشهور به قتل رسیده نیست ناراحت است. حقیقی در حاشیه‌ی جشنواره برلین مصاحبه‌ای با ورایتی انجام داده اکه در زیر می‌خوانیم.(ترجمه دنیای تصویر آنلاین)

چندین کارگردان در کشور شما در لیست سیاه قرار دارند، مهم‌ترینشان هم جعفر پناهی است. آیا به این که «خوک» انعکاس فضای خلاقانه‌ی کارگردانان در تهران است قائلید؟

اصلی‌ترین چیزی که می‌خواهم روشن کنم این است که «خوک» یک کمدی است. یک پارودی موقعیت. این که چیزی در فیلم اشاره یا ارجاعی به هر چیز خاصی در ایران باشد در این فیلم وجود ندارد. هر چیزی که در این فیلم می‌بینیم از فیلتر شوخی، کنایه و پارودی رد شده تا به این جا رسیده.

بله اما به نظر می‌رسد که به نوعی بر اساس واقعیت است.

به برخی از چیزهای خاص ارجاع دارد. اما این ارجاعات به یک شخص، یک سری آدم خاص یا هر چیزی شبیه این نیست. قطعا در ایران فقط جعفر(پناهی) در لیست سیاه قرار ندارد. اما لیست مشخصی هم از کارگردانانی که نمی‌توانند کار کنند وجود ندارد. یک چیز از پیش تعیین شده و مشخص نیست. فیلم در واقع ارجاع دارد به فضایی که صنعت فیلم و فرهنگ را در ایران برای زمان بسیار طولانی‌ای تحت تسلط قرار داده.

خودشیفتگی هم نقش مهمی در داستان دارد.

بله به شکل، منحرف‌گونه، عجیب و خل‌وضعانه این شخصیت حس می‌کند که کنار زده شده و نادیده گرفته شده. او به این احساس می‌رسد که شاید من آن قدری هم که فکر می‌کردم اهمیت ندارم. در اینجا نوعی از خودشیفتگی وجود دارد که در واقع کمیک است و در نقطه‌ی مرکزی فیلم قرار دارد. همان طور که همه‌ی کمدی‌های سیاه‌ها همین اتفاق باید برایشان بیافتد، پیچش تاریکی اتفاق می‌افتد و فیلم کمی جدی‌تر و پیچیده‌تر می‌شود.

نکته‌ی دیگر ارتباط حسن با مخاطبانش است و این که ارتباط چطور در شبکه‌های اجتماعی اتفاق می‌افتد. آیا شبکه‌‌های اجتماعی بر فیلمسازان ایرانی هم همانقدر که بر فیلمسازان غربی تاثیر گذاشته موثر است؟

اینستاگرام، توییتر و فیس‌بوک در ایران بسیار بزرگ و محبوب‌اند. با وجود اینکه فیس‌بوک و توییتر توسط فیلترینگ قدغن شده‌اند، همه، حتی رییس جمهور ازشان استفاده می‌کنند. شبکه‌های اجتماعی دقیقا همان طور که بر فیلمسازان و هنرمندان غربی تاثیر می‌گذارد بر فیلمسازان و هنرمندان ایرانی هم تاثیر گذاشته. دقیقا شبیه همان اتفاقاتی که در ایالات متحده می‌افتد ما هم حمله‌های عظیم و ناگهانی‌ای را بر شخص خاصی دیده‌ایم که بر اساس چیزی جز برداشت‌ها و ادعاهای بدون تحقیق و بی‌پایه و اساس نیست. این اتفاقات در ایران شاید حتی بیشتر از امریکا بیافتد.

لیلا حاتمی بزرگ در فیلم شما حضور دارد. کمی درباره‌ی کار کردن با او و حسن معجونی که نقش حسن را بازی می‌کند صحبت کنید.

لیلا دوست زمان کودکی من است. او پیش از این هرگز کمدی کار نکرده به این دلیل که همیشه در آثار های‌کانسپت و درام‌های جدی انتخاب می‌شود. لیلا هیچوقت این فرصت را نداشته که وجه بسیار گرم و بامزه‌ی شخصیتش را ابراز کند. د‌ باره‌ی حسن، او بار تمام فیلم را به دوش می‌کشد. حسن در بیرون از ایران زیاد شناخته شده نیست به این خاطر که اصولا در ایران بازیگر تئاتر است. او احتمالا بهترین و مورد‌احترام‌ترین بازیگر تئاتر در ایران است. حسن برای این نقش عالی بود و من این فیلم را درواقع برای او نوشتم.

منبع: دنیای تصویر آنلاین