به گزارش سلام سینما، طی دو سال گذشته، اصطلاحی به نام «لوکسِ بی‌صدا» (Quiet Luxury) بارها در فضای مجازی به گوش رسیده است. این اصطلاح بسته به تعبیر طرفدارانش می‌تواند به هر چیزی اشاره داشته باشد؛ از یک ژاکت ۱۵۰۰ دلاری برند Loro Piana گرفته تا یک کت پلی‌استری ۱۰۰ درصدی از برند زارا. اما نمونه‌ای از لوکس بودن وجود دارد که به‌قدری بی‌صداست که گویی به‌سختی نفس می‌کشد و می‌توان آن را در طراحی لباس‌های فیلم مجمع کاردینال‌ها یافت.

کاردینال‌ها و لباس‌های لوکس

در این فیلم، کاردینال‌ها گروهی زنده و سرشار از شیطنت هستند: آن‌ها می‌خندند، سیگار پشت سیگار می‌کشند، نقشه می‌کشند، پاپ‌های گذشته را به خاطر چاقی مسخره می‌کنند و صحنه‌هایی خلق می‌کنند که در شأن سن بالایشان یا جایگاه مقدسشان نیست. اما تمام این کارها را با لباس‌هایی بی‌نهایت خوش‌دوخت و عینک‌های مد روز استات انجام می‌دهند که گویی مستقیم از یک تبلیغ Miu Miu (برند لوکس ایتالیایی) آمده‌اند.

فریب خوردن توسط استایل پاپ در اینترنت چیز جدیدی نیست. از جنجال‌هایی مانند عکسی از جود لاو در نقش پاپ جوان که در لباس‌های مذهبی‌اش زیر آفتاب دراز کشیده و عینک‌ ری بن به چشم زده، تا هیاهویی که بر سر تصویری از پاپ فرانسیس با پافر بالنسیاگا (نوعی کت پر) به راه افتاد و متأسفانه بعداً مشخص شد که یک شوخی تولید شده توسط هوش مصنوعی بوده است.

اما در تمام نقدها، گزارش‌ها و میم‌هایی که درباره مجمع کاردینال‌ها منتشر شده، تقریباً هیچ‌کس اشاره نکرده که این فیلم جدی درباره یک رویداد بسیار جدی، در واقع یک نمایش دو ساعته پرزرق و برق است که دو علاقه اصلی زندگی را به نمایش می‌گذارد: لباس‌های زیبا و شایعات بدجنسانه.

وقتی کاردینال ترمبلی اتهامات مربوط به سیمونی را رد می‌کند، تنها چیزی که به ذهن می‌آید این است که عینک‌های آن‌ها را چه کسی می‌سازد؟ آیا هر کسی باید یکی از عینک‌های آبی کاردینال تدسکو را داشته باشد؟ همچنین به نظر می‌رسد که باید به دنبال فروشگاهی برای لوازم تحریر خاصی بود که کارت‌های یادداشت سنگین و کرم رنگی با نوشته «Eligo in Summum Pontificem» بفروشد. و وقتی کاردینال لارنس مقابل آینه اشک می‌ریزد، توجه به لوازم بهداشتی لوکس او جلب می‌شود و این سوال پیش می‌آید که از کدام برند هستند؟

شوی مد بالنسیاگا در کلیسا 

اگر روپوش‌های کاردینال‌ها به نظر برسد که گویی متعلق به یک شوی مد بالنسیاگا هستند، این به خاطر این است که طراح لباس فیلم، لی‌سی کریستل، گفته که او و کارگردان فیلم، ادوارد برگر، از شوی مد 2020 بالنسیاگا الهام گرفته‌اند که در آن لباس‌های حجیم و پف‌دار نمایش داده می‌شد. در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز، کریستل اذعان کرد که لباس‌های پاپ معاصر تولید شده توسط گامارلی، خیاطان رسمی پاپ، کمی بی‌روح به نظر می‌رسیدند. به همین دلیل، او رنگ‌های نارنجی سوخته لباس‌های واقعی را کنار گذاشت و به جای آن از رنگ قرمزی عمیق که در نقاشی‌های رنسانس دیده می‌شود، برای لباس‌های فیلم استفاده کرد.

نتیجه طراحی لباس در این فیلم شبیه به مد کُوتور است، با قرمزهای جذاب که به فضای رازآلود و تهدیدآمیز فیلم اضافه می‌کند. در مجمع کاردینال‌ها، اصلاح‌گراها در کلیسا صلیب‌های نقره‌ای می‌پوشند، در حالی که محافظه‌کاران، به رهبری کاردینال تدسکو، صلیب‌های طلایی با طراحی پیچیده دارند. وقتی کاردینال لارنس با گرایش‌های لیبرالی به پله‌های کلیسای سیستین صعود می‌کند و در کنار خبرچین خود به آرامی صحبت می‌کند، دو کت بلند — یکی قرمز درخشان و دیگری نزدیک به رنگ شرابی — با شکوهی از جنس مخمل در صفحه نمایش می‌درخشند.

شباهت‌های مد و کلیسا

مد و کلیسای مقدس شباهت‌های زیادی دارند: هر دو دنیای بسته‌ای هستند که فقط برای ثروتمندان و نجیب‌زادگان قابل دسترسی‌اند و لباس‌ها در هر دو، پیام‌هایی از وضعیت اجتماعی و باورهای فرد ارسال می‌کنند. این دو نهاد به‌طور متناوب بین تجمل و ساده‌زیستی حرکت می‌کنند تا پیامی خاص به جهان منتقل کنند. دهه 2000 به پاپ بندیکت شانزدهم تعلق داشت، که در سال 2007 از سوی مجله اسکوایر به‌عنوان «آقای اکسسوری سال» معرفی شد. دوران پاپی او باعث شد تا بحث‌هایی درباره عینک‌های آفتابی‌اش که از برند گوچی یا سرنگتی بودند، مطرح شود و شایعه‌ای مبنی بر اینکه کفش‌های چرم قرمز او توسط پرادا ساخته شده، منتشر شد. واتیکان این شایعه را سریعاً با بیانیه‌ای تکذیب کرد: «پاپ توسط پرادا لباس نمی‌پوشد، بلکه توسط مسیح لباس می‌پوشد.» اما جانشین او، پاپ فرانسیس، به‌طور غیرعمدی به یک تاثیرگذار مد تبدیل شد. او با اجتناب از لباس‌های رسمی پاپی، عنوان «بهترین مرد پوشاک 2013» از اسکوایر را به دست آورد. سیلویا ونتورینی فندی در نیویورک تایمز بازگشت او به تواضع در لباس پوشیدن را «روحیه‌ای جدید در رم» توصیف کرد.

اگر مفهوم «لوکس بی‌صدا» امروز به زبانی خاص اشاره دارد که فقط افراد ثروتمند آن را می‌فهمند، کلیسای کاتولیک رومی از قرون وسطی در این عرصه بوده است. فیلم مجمع کاردینال‌ها  به نوعی جلسه سالانه سهامداران یک سازمان ثروتمند است که در Domus Sanctae Marthae  برگزار می‌شود. این ثروت به زبانی خاص تبدیل شده و کاردینال‌ها به عنوان جدیدترین تأثیرگذاران «لوکس بی‌صدا» عمل می‌کنند.

منبع: thecut.com