راز بزرگ شخصیت شلدون در بیگ بنگ تئوری: آیا او اوتیسم دارد؟
شخصیت شلدون کوپر با بازی جیم پارسونز، شخصیت اصلی سریال «بیگ بنگ تئوری»، یکی از خاص‌ترین کاراکترهای تاریخ سیت‌کام محسوب می‌شود. او در کنار دوستان نابغه‌اش مانند لئونارد، هاوارد و راج، و در تقابل با شخصیت‌هایی مثل پنی، ایمی و برنادت، رفتارهایی از خود نشان می‌دهد که به‌وضوح با دیگران متفاوت است. از همان فصل‌های ابتدایی، این سؤال مطرح شد: آیا شلدون مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است؟
به گفته‌ی جسیكا رادلاف در کتاب خود «The Big Bang Theory: The Definitive, Inside Story of the Epic Hit Series»، این موضوع حتی در حضور اولین کمیک‌کان تیم سریال هم مطرح شد؛ جایی که آدام ساویج از «مایت‌باسترز» از عوامل پرسید آیا شلدون اوتیسم دارد؟ جیم پارسونز پاسخ داد که دقیقاً نمی‌داند.
بیشتر بخوانید:
اصلاح بزرگ‌ترین اشتباه علمی "تئوری بیگ بنگ" با یک کلمه
نام خانوادگی پنی در سریال تئوری بیگ بنگ واقعاً چه بود؟
چاک لور، خالق سریال، در این کتاب توضیح می‌دهد که شلدون هرگز به‌طور رسمی اوتیستیک نوشته نشد. به گفته‌ی او:«نخواستیم روی شلدون برچسب بگذاریم، چون این کار با خود مسئولیت‌هایی به همراه دارد که باید با دقت و احترام اجرا شود.»
لور تأکید می‌کند که نداشتن برچسب، به جیم پارسونز اجازه‌ی آزادی بیشتر در ایفای نقش را می‌داد.
«اگر شلدون رسماً مبتلا به اوتیسم می‌شد، ممکن بود مجبور شویم نقش را به گونه‌ای خاص و محدودتر بنویسیم — و این می‌توانست خلاقیت را کاهش دهد.»
استیو مولارو، نویسنده و تهیه‌کننده سریال نیز با این دیدگاه موافق است:«ما هرگز نگفتیم شلدون تشخیص مشخصی دارد، چون همانند افراد واقعی در طیف، باید اجازه داشت فقط خودش باشد.»
این تصمیم حتی در سریال اسپین‌آف «شلدون جوان» هم حفظ شد. در آن سریال نیز هرگز به‌طور رسمی به اوتیسم شلدون اشاره نمی‌شود.
دیدگاه جیم پارسونز: «شلدون قطعاً ویژگی‌های اوتیسم دارد»
پارسونز نیز در کتاب رادلاف گفته که هنگام مطالعه درباره اختلال طیف اوتیسم، متوجه شد شلدون بسیاری از ویژگی‌های آن را دارد.
«نویسندگان هرچند رسماً این تشخیص را ندادند، اما کاملاً از برخی جنبه‌های رفتاری افراد در طیف استفاده کردند. هرچه بیشتر می‌خواندم، بیشتر متوجه می‌شدم که شلدون این ویژگی‌ها را دارد.»
او همچنین تأکید کرد که اگر از ابتدا شخصیت به‌طور رسمی اوتیستیک بود، شاید خودش را مناسب ایفای آن نمی‌دانست.
«در دنیای امروز، شاید باید بازیگری را انتخاب می‌کردند که خودش در طیف باشد. البته چه کسی می‌داند؟ شاید من هم در نقطه‌ای از طیف هستم، فقط در سطحی که قابل تشخیص نیست.»
واکنش‌های دیگر سازندگان سریال
پیتر راث، مدیر سابق کمپانی Warner Bros، صراحتاً باور دارد که شلدون در طیف اوتیسم قرار دارد:«شکی نیست که شلدون در طیف است. اما مهم این بود که با خرد، همدلی و احترام نوشته شده بود. همسر من و من، دختری با اوتیسم داریم، و از این جهت با شخصیت شلدون ارتباطی عمیق حس می‌کردم.»
راث همچنین از رابطه‌ی شلدون و پنی به‌عنوان یکی از زیباترین جنبه‌های سریال یاد می‌کند:«پنی با وجود تمام ویژگی‌های عجیب شلدون، او را همان‌طور که بود دوست داشت و پذیرفت. این برای من بسیار تأثیرگذار بود.»
وندی تریلینگ، معاون سابق توسعه‌ی کمدی در Warner Bros، گفت:«ما هیچ‌وقت مستقیم نگفتیم شلدون در طیف است، اما نوعی از جشن گرفتن تفاوت‌ها را در کار داشتیم — و این ارزشمند بود.»
بیل پرادی، هم‌خالق سریال، نیز گفت شلدون بر اساس فردی واقعی نوشته شده که احتمالاً در طیف اوتیسم بوده است.
«ما نمی‌خواستیم برچسبی بزنیم؛ ترجیح دادیم شلدون فقط خودش باشد. برخی ویژگی‌های او شبیه به افراد در طیف بود، اما گاهی دلایل منطقی کاملاً متفاوتی برای آن رفتارها وجود داشت.»
نتیجه‌گیری: شلدون، صرف‌نظر از تشخیص، به نمایندگی از تفاوت‌ها ایستاده است
در نهایت، شلدون کوپر برای میلیون‌ها بیننده نماینده‌ای از کسانی بود که مغزشان متفاوت کار می‌کند — چه با برچسب اوتیسم و چه بدون آن. به‌عنوان یک شخصیت تلویزیونی، شلدون کمک کرد بینندگان درک و همدلی بیشتری با نورودایورجنت‌ها پیدا کنند. همان‌طور که پرادی گفت، شاید بهتر باشد شلدون را فقط «شلدون» بدانیم — یک فرد خاص، با دنیایی خاص.
منبع: slashfilm