نمایشگاه کپی کاران: 100 برداشت نو از آثار موزه لوور

موزه لوور که همیشه نماد شکوه تاریخ هنر بوده، این بار در پروژهای منحصربهفرد، صحنه را به هنرمندان معاصر سپرده است. در این پروژه، 100 هنرمند از سراسر جهان دعوت شدند تا یک اثر منتخب از گنجینهی لوور را نه بهصورت کپی صرف، بلکه با بازآفرینیای خلاقانه و فردی، به نمایش بگذارند.
دستورالعملها برای هنرمندان عامدانه مبهم بود: «نسخهای خیالی از یکی از آثار لوور را تصور کنید». هر هنرمند برداشت منحصربهفردی داشت و هیچ دو اثری شبیه به یکدیگر نبودند. حاصل کار مجموعهای متنوع از نقاشی، مجسمه، صدا، طراحی و ویدیو است که اکنون در نمایشگاهی با عنوان «کپیکاران» در مرکز پمپیدو متز تا ۲ فوریه 2026 قابل بازدید است.
چیارا پاریزی، مدیر مرکز پمپیدو متز، و دوناسیَن گرو، مسئول برنامههای معاصر موزه لوور، بر آزادی کامل در انتخاب هنرمندان و رویکردهای آنان تأکید داشتند. آنها این نمایشگاه را نه موضوعمحور، بلکه دعوتی برای ابراز فردی دانستهاند.
با اینکه کپیکاری در گذشته، خصوصاً در لوور، بخشی جداییناپذیر از آموزش هنری بود، هنر مدرن با شکستن این سنت پیش رفت. اما این نمایشگاه پرسشی اساسی را مطرح میکند: آیا واقعاً میتوان از سایهی گذشته گریخت؟
پاریزی در گفتوگویی با «آرتنیوزپیپر» آثار ارائهشده را «شیطنتآمیز، ظریف و گاه شگفتانگیز» توصیف میکند؛ مانند نقاشیهایی که به مجسمه بدل شدهاند یا تفسیرهایی که انتظارات را وارونه کردهاند.
برای برخی، مانند محمد بوروئیسا، هنرمند فرانسویـالجزایری، کپیکردن آغاز ورود به دنیای هنر بوده است؛ اما برای برخی دیگر، مانند ژرژ آدئاگبو از بنین، این چالش فرصتی بود برای ترکیب روایتهای بومی با میراث کلاسیک.
از دیگر آثار شاخص نمایشگاه میتوان به اثر مادلین راجرـلاکان اشاره کرد که در بازآفرینی «حمام ترکی» اینگر، بهجای زنان منفعل، مردان منفعل را نشان داده است، یا نسخهی وفادار ژانـفیلیپ دلهوم از پرترهای اثر گویا.
نمایشگاه «کپیکاران»، با بازاندیشی در مرز میان اصالت و بازتولید، فرصتی نادر برای تماشای گفتوگوی هنرمندان امروز با تاریخ پُر رمز و راز هنر است.
منبع : خبر آنلاین