راز محبوبیت دنی دویتو در «بازگشت بتمن» از زبان خودش
دنی دویتو بازیگر افسانه‌ای نقش پنگوئن در فیلم «بازگشت بتمن» ساخته تیم برتون، اخیراً درباره تجربه‌اش از بازی در این نقش صحبت کرده است. این شخصیت شرور کلاسیک بتمن، که در نسخه‌های مختلفی مثل بازی کالین فارل در سریال HBO Max «پنگوئن» و فیلم «بتمن» مت ریوز دیده شده، برای بسیاری از طرفداران نسخه دنی دویتو در سال ۱۹۹۲ همچنان بهترین و فراموش‌نشدنی‌ترین تصویر از پنگوئن است.
دنی دویتو در «بازگشت بتمن» پنگوئنی را به تصویر کشید که در دنیای گوتیک و تاریک تیم برتون متولد شده بود؛ کودکی رها شده با بینی بلند قلابی و دست‌هایی شبیه به بال‌های پنگوئن. در صحنه‌های خصوصی و نبردهایش با بتمن، پنگوئن دنی دویتو چهره‌ای تقریباً درنده‌خوی داشت، ولی در ظاهر عمومی، تلاش می‌کرد خود را فردی مظلوم و دوست‌داشتنی نشان دهد و حتی برای تصدی شهرداری گاتهام رقابت کند.
دنی دویتو اولین بازیگری بود که پس از بورگس مرادیت در سریال تلویزیونی بتمن ۱۹۶۶، این شخصیت را بازتعریف کرد. او توانست زیر ظاهر پرنده‌مانند پنگوئن، درد و خشونتی عمیق را به تصویر بکشد که ترکیبی از تراژدی شکسپیری و جلوه‌های کامیک بوکی بود.
دویتو اخیراً در گفتگویی با کالین فارل برای مجله Variety، درباره تجربه بازی در این نقش صحبت کرد. او گفت که بازی در نقش پنگوئن به او آزادی خلاقانه‌ای داد که توانست به صورت کامل از آن بهره ببرد: «من عاشقش بودم چون آزادی‌ای بود که فوران می‌کرد. برای فارل هم همینطور. می‌توانی کنترل را از دست بدهی و از خط خارج شوی.»
دنی دویتو ادامه داد: «عنصر اپرایی فیلم تیم برتون «بازگشت بتمن» بهترین بخشش بود — موسیقی، صحنه‌ها و کل فضای فیلم. این یک تراژدی شکسپیری بود — «تمام جهان یک صحنه است». قلمرو اسوالد و پنگوئن‌هایش و نیروهایش و اشتیاقش. من عاشقش بودم.»
در حالی که بسیاری از فیلم‌های بتمن در سال‌های اخیر سعی کرده‌اند دنیایی واقعی‌تر و زمینی‌تر بسازند، تیم برتون با ساخت «بازگشت بتمن» به دنیایی گوتیک، عظمت و تئاتری پرداخته بود که پنگوئن را در قصر زیرزمینی‌اش با لشکری از نیروهای پنگوئنی و گاتهامی پر از برج‌های بلند و پل‌های بی‌پایان نشان داد. بنابراین، منطقی است که دویتو از آزادی نمایشی بازی در این نقش در دنیای اپرایی تیم برتون لذت برده باشد.
منبع: slashfilm