زنان، قربانی خاموش سیاست‌گذاری موسیقی پس از انقلاب
طی نشستی که چندی پیش برای بررسی نوحه با حضور ایرج نعیمایی و احمد صدری در خبرآنلاین برگزار شد ایرج نعیمایی با اشاره به این نکته که وقتی جریانی حذف می‌شود، به‌تبع جایگزینی برای آن پیدا می‌شود گفت: «هنگامی که هندوستان مستعمره انگلستان بود، انگلستان چه کرد؟ دست به حذف زبان فارسی زد. این‌گونه فاصله‌ای عمیق میان هند با گذشته‌اش ایجاد کرد و زبان انگلیسی را مبنا قرار داد.»
این پژوهشگر افزود: «در نتیجه تمام آثار ارزشمند ادبی فارسی نیز که در هند تالیف شده بود به تدریج کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر شد و در آن منطقه کم‌فایده یا بی‌فایده به نظر رسید. این عین همان کاری است که ما با بخشی از موسیقی انجام داده‌ایم. ما به دلایل مختلف، بخشی از موسیقی را که دارای کاربرد عمومی بود حذف کردیم.»
نعیمایی اشاره کرد: «دلایل‌مان هم ازجمله اجرای آن بخش از موسیقی در کاباره‌ها بود. ما حتی کسانی را که مبانی موسیقی‌شان ردیفی بود -هم‌چون مرحوم گلپا- حذف کردیم. چراکه به نظرمان فضایی که موسیقی‌شان در آن اجرا می‌شد فضایی متناسب با فضای پس از انقلاب نبود. ضمن این که بخش عمده اجرای موسیقی عامیانه، بر عهده زنان بودکه به کل حذف شدند. جای خالی این حذفیات لاجرم باید با جایگزینی پر می‌شد. جایگزین معمولا براساس دو اصل شکل می‌گیرد. زمانی شما یک غذا را از جلوی فردی گرسنه برمی‌دارید و غذایی دیگر را که از پیش آماده کرده‌اید، جلوی او می‌گذارید. زمانی دیگر غذایی از پیش آماده نکرده‌اید و هرچه هست را جلوی او می‌گذارید.»