نتفلیکس وارد تلویزیون شد! اتحاد بی‌سابقه با شبکه‌های سنتی اروپا
در هفته‌های اخیر، موجی از همکاری‌های تازه و غیرمنتظره میان پلتفرم‌های استریم جهانی و شبکه‌های تلویزیونی سنتی اروپا به راه افتاده است. این جریان با توافق میان نتفلیکس و TF1 فرانسه آغاز شد، با پرایم‌ویدیو و فرانسه‌تلویزیون ادامه یافت و اخیراً با پیمان دیزنی‌پلاس و ITV بریتانیا به نقطه‌ای جدید رسید.
این قراردادها که از آن‌ها با عنوان «توافق‌های بی‌سابقه» یاد می‌شود، مورد توجه گسترده‌ی تحلیلگران رسانه‌ای قرار گرفته‌اند. در مقابل، تولیدکنندگان، خالقان محتوا و دارندگان حقوق پخش در اروپا با دیده تردید به آن‌ها نگاه می‌کنند و نگران محدود شدن بازار کار و کاهش فرصت‌های تولید برای شرکت‌های مستقل هستند.
اتحادهای تازه، بازیگران جدید
این همکاری‌ها عمدتاً غیرانحصاری هستند، اما به‌طور بالقوه ساختار بازار پخش در اروپا را تغییر می‌دهند. نمونه بارز آن، توافقی است که از سال ۲۰۲۶ اجرا می‌شود و طی آن، پنج شبکه تلویزیونی TF1 و محتوای درخواستی آن، روی نتفلیکس در دسترس قرار خواهد گرفت.
بیشتر بخوانید:
چرا فیلم Trainwreck: Poop Cruise صدرنشین عجیب نتفلیکس شد؟
بازگشت جاودانه‌ها با نبردی ناتمام؛ نگهبانانی از دیرباز 2 در نتفلیکس به نمایش درآمد
تحلیلگران می‌گویند که این اتحادها قدرت استریمرهای جهانی را افزایش می‌دهند، در حالی‌که تلویزیون‌های سنتی را از سقوط مخاطب نجات می‌دهند. پلتفرم‌هایی مانند نتفلیکس که در فرانسه بیش از ۱۲ میلیون کاربر دارند، از طریق این توافق‌ها می‌توانند دامنه نفوذ خود را گسترش دهند. در مقابل، شبکه‌هایی مانند TF1، فرانسه‌تلویزیون و ITV نیز از حضور در فضای آنلاین و دسترسی به کاربران جوان‌تر سود می‌برند.
واکنش صنعت: نگرانی از تبعات پشت پرده
با این حال، بسیاری از فعالان صنعت تلویزیون در اروپا نگرانی‌های جدی مطرح کرده‌اند. الکسی لاروش-ژوبر، مدیرعامل Banijay فرانسه، در یادداشتی در لینکدین نسبت به تبعات توافق TF1 و نتفلیکس هشدار داده و گفته است: «این همکاری‌ها می‌توانند باعث تضعیف قدرت مذاکره تهیه‌کنندگان مستقل و آسیب به بازار فروش آثار شوند.»
او معتقد است که استریمرها و شبکه‌ها پس از همکاری، احتمالاً حاضر نخواهند بود محتوایی را خریداری کنند که قبلاً توسط طرف مقابل پخش شده باشد. این امر به‌ویژه برای کسب درآمد از "پنجره دوم پخش" (second window rights) مشکل‌ساز خواهد بود.
از طرف دیگر، تهیه‌کنندگان نگران‌اند که استریمرها برای جذب مخاطبان مسن‌تر و عمومی‌تر، محتوای محافظه‌کارانه‌تری تولید کنند و تمایل کمتری به حمایت از آثار جسورانه، هنری و مستندهای انتقادی داشته باشند.
نمونه‌های عینی و پیش‌بینی آینده
نمونه‌هایی از همکاری‌ها پیش‌تر هم دیده شده؛ برای مثال، نتفلیکس با TF1 برای ساخت نخستین سریال روزانه‌اش در فرانسه با عنوان Tout pour la lumière همکاری کرد. همچنین، Prime Video با فرانسه‌تلویزیون به توافقی رسیده که علاوه بر فیلم‌ها و سریال‌ها، پخش مسابقات ورزشی چون رولان گاروس و یورو ۲۰۲۵ زنان را نیز شامل می‌شود.
پائولو پشاتوره، تحلیلگر رسانه‌ای در مؤسسه PP Foresight، می‌گوید: «این توافق‌ها شاید از لحاظ مالی تأثیر شگرفی نداشته باشند، اما از منظر استراتژیک برای هر دو طرف سودمندند. پخش‌کننده‌های سنتی جانی دوباره می‌گیرند، استریمرها محتوای محلی متنوع دریافت می‌کنند و مخاطبان از کاهش پراکندگی محتوا بهره می‌برند.»
فرانسوا گودار از مؤسسه Enders Analysis پیش‌بینی می‌کند که کشورهای دیگر، به‌ویژه آلمان، گام بعدی این مسیر خواهند بود. او می‌گوید Prime Video پیش‌تر با ARD و ZDF در آلمان همکاری کرده و احتمالاً پلتفرم Max (وابسته به Warner Bros. Discovery) نیز وارد این بازی خواهد شد.
در ایتالیا، وضعیت کمی متفاوت است. گروه مدیاست متعلق به خانواده برلوسکونی ممکن است گزینه بعدی برای همکاری با استریمرها باشد. با این حال، در مورد شبکه RAI که دولتی است، تصمیم‌گیری‌ها بیشتر تحت تأثیر سیاست‌های روز قرار دارد.
آیا چنین همکاری‌هایی در آمریکا هم شکل می‌گیرد؟
کارشناسان معتقدند احتمال رخ دادن چنین همکاری‌هایی در آمریکا بسیار پایین است. دلیل آن هم تفاوت بنیادی میان سیستم پخش در ایالات متحده و اروپا است. برخلاف اروپا که شبکه‌های رایگان عمومی، سهم بالایی از مخاطب دارند، در آمریکا اغلب شبکه‌ها بخشی از بسته‌های پولی کابلی هستند.
با این حال، کارشناسان تأکید دارند که تجربه اروپا می‌تواند به‌عنوان «آزمایشگاهی برای بازار آمریکا» عمل کند؛ به‌ویژه اکنون که استریمرها در تلاش برای جذب مخاطب، ورود به تبلیغات و تثبیت جایگاه در بازار رقابتی هستند.
منبع: variety