کشتن مرغ مقلد درامی کلاسیک یا فیلمی ترسناک درباره هیولاهای واقعی؟

در مقاله‌ای تحلیلی که به تازگی منتشر شده، یکی از منتقدان سینما با نگاهی متفاوت به اثر کلاسیک «کشتن مرغ مقلد» (To Kill a Mockingbird) نوشته هارپر لی و اقتباس سینمایی آن به کارگردانی رابرت مالیگان، این اثر را نه فقط یک درام حقوقی یا تاریخی، بلکه یک فیلم ترسناک اجتماعی معرفی می‌کند.

بیشتر بخوانید: 15 تیتراژ افتتاحیه برتر تاریخ سینما را بشناسید

از نگاه نویسنده، آنچه این داستان را به قلمرو وحشت می‌کشاند، روایت هولناک از ناعدالتی نژادی است: مرد سیاه‌پوستی بی‌گناه به نام «تام رابینسون» به ناحق متهم به آزار یک زن سفیدپوست شده و با وجود بی‌گناهی‌اش، محکوم و در نهایت کشته می‌شود. صحنه‌هایی همچون نگهبانی شبانه آتیکوس فینچ مقابل زندان برای محافظت از تام، به‌راحتی می‌تواند در یک فیلم ترسناک کلاسیک جای بگیرد.

اما این تحلیل تنها به بخش حقوقی داستان محدود نمی‌شود. منتقد با تأکید بر شخصیت مرموز بو رادلی، همسایه‌ منزوی خانواده فینچ، یادآور می‌شود که «کشتن مرغ مقلد» با بهره‌گیری از عناصر روایی کلاسیک ژانر وحشت، از ترس ناشی از ناشناخته‌ها گرفته تا افشاگری نهایی درباره هیولای واقعی داستان (باب یول، پدر متجاوز)، عملاً همان ساختار آشنای یک فیلم ترسناک را دنبال می‌کند.

نویسنده حتی معتقد است اگر کارگردانی مانند گیرمو دل ‌تورو این اثر را بازسازی کند، می‌تواند لایه‌های وحشت‌محور داستان را به شکلی قابل لمس برای مخاطب معاصر آشکار سازد. وی در ادامه به نقد واژه «درام» به‌عنوان یک ژانر پرداخت و پیشنهاد داد «کشتن مرغ مقلد» را به جای آن، یک «تریلر ترسناک تاریخی - نوآر» بنامیم.

در نهایت، این تحلیل نگاهی تازه به اثری ارائه می‌دهد که در قلب آن، تصویری هولناک از نژادپرستی، تعصب، و ترس‌های عمیق اجتماعی نهفته است. ترسی که به جای هیولاهای خیالی، از هیولاهای واقعی جامعه سرچشمه می‌گیرد.