پشت پرده کارناوال| از دعوای امیرحسین رستمی تا موج واکنش‌های داغ فضای مجازی
اختصاصی سلام سینما؛ مهلا رنجبران| برنامه «کارناوال» تازه‌ترین تجربه‌ی رامبد جوان در دنیای رئالیتی‌شو است؛ تجربه‌ای که با ساختاری متفاوت نسبت به برنامه‌های مشابه توانسته چشم بسیاری از مخاطبان تلویزیونی و آنلاین را به خود جلب کند. رویکرد تازه‌ی این برنامه در انتخاب سوژه، چیدمان مسابقه‌ها و فضای تعاملی، باعث شده «کارناوال» از همان نخستین قسمت‌ها به بحث روز بدل شود. اما مگر می‌شود برنامه‌ای با چنین دامنه‌ی توجه، خالی از حاشیه بماند؟
بیشتر بخوانید:
فیلم درگیری جدی و شدید رامبد جوان و امیرحسین رستمی در کارناوال
چرا کارناوال رای‌گیری دو مرحله‌ای دارد؟ / رامبد جوان پاسخ می‌دهد
نگاهی به برنامه کارناوال رامبد جوان | آیا در تزریق هیجان و امید موفق است؟
ماجرای جنجالی «دفاعیه»
بخش «دفاعیه» که هر هفته در روزهای پایانی، معمولاً پنجشنبه شب‌ها، پخش می‌شود به مرحله‌ای حساس از رقابت‌ها تبدیل شده است؛ جایی که شرکت‌کنندگان باید نه‌تنها از اثر خود، بلکه از شخصیت و استراتژی‌شان دفاع کنند. در یکی از تازه‌ترین قسمت‌ها، امیرحسین رستمی در برابر حریفش احتشامی قرار گرفت؛ رویارویی‌ای که پیش از آغاز، عادی و حتی دوستانه به‌نظر می‌رسید، اما به‌سرعت رنگ و بوی دیگری گرفت.
آغاز درگیری روی آنتن زنده
رستمی پس از اجرای خود با موجی از نقدها روبه‌رو شد. چند تماشاگر حاضر در استودیو که در هفته‌های قبل نیز منتقد آثار او بودند، بار دیگر پشت میکروفون رفتند. همین تکرار، آتش ماجرا را شعله‌ور کرد. رستمی با قطع صحبت منتقدان و درخواست برای گرفتن میکروفون از آنان، پرسش‌هایی انکاری مطرح کرد: «چرا همیشه همین چند نفر حق حرف زدن دارند؟ آیا قرار است فقط صدای مخالفان من شنیده شود؟»
ورود رامبد جوان به صحنه
رامبد جوان که این‌بار نه به‌عنوان مجری خندان همیشگی بلکه به‌عنوان کارگردان حاضر در صحنه ایستاده بود، وارد ماجرا شد. او تأکید کرد هیچ قصد و غرضی در انتخاب افرادی که پشت میکروفون می‌روند وجود ندارد و تنها توانایی و سرعت آنها در بیان، دلیل تکرار حضورشان است. اما آیا این توضیح کافی بود؟ آیا تماشاگرانی که شاهد تنش لحظه‌ای بودند، دیگر همان نگاه پیشین را به داوری‌ها داشتند؟
تغییر مسیر رأی‌گیری
نتیجه شگفت‌آور بود. با وجود اینکه پیش از مشاجره، آرای امیرحسین رستمی کمتر از رقیبش برآورد می‌شد، موج احساسات پس از این درگیری ورق را برگرداند. آرا به‌سوی رستمی سرازیر شد و احتشامی حذف شد. آیا این واکنش احساسی مخاطبان، نمونه‌ای از جریحه‌دار شدن عواطف عمومی برای حمایت از یک شرکت‌کننده نبود؟
الگوی خطرناک یا حق طبیعی؟
آیا ماجرای امیرحسین رستمی یک «نمونه آزمایشی» برای بقیه شرکت‌کنندگان نیست؟ وقتی یک برخورد پرتنش و چند جمله پرسش‌برانگیز می‌تواند کفه ترازو را به نفع یک نفر سنگین کند، چه تضمینی هست که دیگران فردا همین راه را نروند؟ آیا قرار است تماشاگرانِ «کارناوال» بیش از آن‌که مجذوب کیفیت اجرا شوند، شیفته لحظه‌های احساسی و جنجالی شوند؟
چنین اتفاقی، اگر تبدیل به عادت شود، سلامت رقابت را از بین می‌برد. برخی حتی این وضعیت را به «بازی با عواطف جمعی» تشبیه می‌کنند؛ جایی که رأی‌ها نه براساس هنر و خلاقیت، بلکه بر اساس ضربان قلب و موج هیجان لحظه‌ای صادر می‌شود. از سوی دیگر، حامیان رستمی می‌گویند مگر دفاع از اثر، حتی به شکلی آتشین، حق طبیعی شرکت‌کننده نیست؟ اگر هنرمند در برابر نقد ناعادلانه سکوت کند، پس چه زمانی باید صدای خود را بلند کند؟
موج واکنش‌های داغ در فضای مجازی
پس از پخش این قسمت، فضای شبکه‌های اجتماعی چیزی کم از میدان نبرد نداشت. عده‌ای از کاربران با لحنی تند تماشاگران حاضر را سرزنش کردند: «مگر رأی دادن مسابقه‌ی احساسات است یا سنجش کیفیت اجرا؟» گروهی دیگر مستقیماً سراغ امیرحسین رستمی رفتند و نوشتند او با «جنجال حساب‌شده» توانست بازی را به نفع خود بچرخاند. حتی برخی تحلیلگران رسانه‌ای در توییت‌های خود هشدار دادند که اگر این شیوه باب شود، کارناوال به «نمایش درگیری» بیشتر شبیه می‌شود تا یک رقابت هنری.
در مقابل، موجی از کاربران و هنرمندان جوان از رستمی دفاع کردند و نوشتند که واکنش او «صدای یک هنرمند تحت فشار» بوده است. یکی از مخاطبان در اینستاگرام نوشت: «وقتی چند نفر تکراری هر هفته پشت میکروفون می‌روند، طبیعی است که هنرمند اعتراض کند؛ مگر عدالت فقط برای تماشاگران است؟» برخی حتی پای رامبد جوان را به میان کشیدند و تأکید کردند که وظیفه‌ی او حفظ تعادل و شفاف‌سازی است، نه تنها مدیریت صحنه.
آینده‌ی کارناوال؛ چه خواهد شد؟
با این حاشیه‌ها، نگاه‌ها حالا بیش از پیش به ادامه‌ی مسیر «کارناوال» دوخته شده است.
آیا رامبد جوان می‌تواند تعادل میان جذابیت نمایشی و سلامت رقابتی را حفظ کند؟ یا این ماجرا سرآغازی است برای دور تازه‌ای از حاشیه‌ها و درگیری‌ها؟ پاسخ این پرسش‌ها در قسمت‌های بعدی مشخص خواهد شد، اما یک چیز روشن است: «کارناوال» راهی را آغاز کرده که بی‌تردید تماشاگرانش را برای هر قسمت بعدی، کنجکاوتر و حساس‌تر می‌کند.