لیلا (لیلا حاتمی) و رضا (علی مصفا) | آزمون عاشقی
داریوش مهرجویی با «لیلا» روند نمایش موانع نگاه سنتی سر راه یک رابطه عاشقانه را وارد فاز جدیدی کرد. لیلای فیلم مهرجویی به‌علت عدم امکان فرزندآوری و اصرارهای مادر رضا به ازدواج مجدد همسرش رضایت می‌دهد اما این فقط ظاهر ماجراست. با توجه به مخالفت سرسختانه رضا با ازدواج مجدد حتی تا نیمه‌های فیلم (حتی اگر این مخالفت ظاهری باشد)، اصرار لیلا حتی ممکن است مازوخیستی به‌نظر برسد یا نشان‌دهنده انفعال آزاردهنده‌ای در این شخصیت باشد. راه درک رفتارهای غیرمنتظره لیلا در این است که پیگیری ماجرای ازدواج مجدد رضا را نوعی بازی طراحی‌شده از سوی لیلا برای درک عمق عشق همسرش بدانیم. او رضا را در موقعیتی قرار می‌دهد که استقامت او را در قبال فشارهای پیرامونی بسنجد و از این طریق مقیاسی برای درک میزان علاقه رضا نسبت به خودش پیدا کند. با این وجود و هر چند رضا در نهایت در این آزمون شکست می‌خورد اما نمی‌توان در این‌که علاقه‌ای جدی میان آن دو وجود داشته تردید کرد. می‌توان حدس زد که اگر فشارهای مادر رضا نبود شاید آن دو می‌توانستند یک زندگی آرام، طولانی و عاشقانه کنار هم داشته باشند. رضا مردی آرام و عاشق‌پیشه و، لااقل در اوایل کار، حامی و همراه است؛ از آن مردهایی که می‌توان از بودن کنارشان لذت برد. همین‌طور لیلا زنی است همراه و پراحساس. هر چند این ارتباط در نهایت فرو می‌پاشد اما حس آرامشی که از این رابطه به ما دست می‌دهد تا مدت‌ها پس از پایان فیلم (هر چند در ترکیب با حسی از حسرت) باقی می‌ماند.