بازگشت سینمای دلهره

فیلم موقعیت محور است . نمی توانیم بگوییم شخصیت اصلی کیست. فیلم درباره ی خرافه ی جن در یکی از شهرهای مرزی روایت می شود. خرافه ای که زندگی اهالی روستا را تغییر داده است. پرداخت درست  فیلم و فرم و روایت فیلم طوری است که ما هم همذات با فیلم حرکت می کنیم. موسیقی عامل پیشبرد فیلم است و بازی درخشان بازیگران بعضا فیلم اولی به خوبی ترس و دلهره را به ما القا کرده است. درام در فیلم نامه به خوبی پیش رفته است. فیلم دارای عناصر تعلیق ، کشش داستانی و ایجاز و بسط است . شخصیت های فرعی فیلم هم به نوعی دیدگاه دارند و ما سمپاد انها نیز هستیم. شخصیت خانم دکتر در فیلم باور پذیر است و ما می بینیم که استوار در برخی از پلانها تسلیم خانم دکتر می شود و از او اطاعت می کند. پرداخت فیلم و قصه به خوبی رعایت شده است . فیلم سکانس های محدودی دارد اما به خوبی روایت شده است تا جایی که شاید ایرادی از کاگردانی نگیریم. هر چند می توانست برخی از پلانهای فیلم طولانی تر گرفته شود و برداشت بلند ببینیم. یک عیبی دیگر که می توان یاداوری نمود فیلم زبان بصری و تصویر است نه صرفا دیالوگ . میتوان برخی از پلانها را با نشان دادن تصویر و اکت بازیگر روایت کرد و صرفا از دیالوگ استفاده نکرد. اما ایرادی که شاید تو ذوق می زند پایان بندی آن است و گرهی که هیچ وقت باز نشد. این که جن وجود دارد یا خیر. و به نوعی با پایان باز طرف هستیم. در کل فیلم قابل قبول است و این فیلم می توان بعد از فیلم آن شب  و پوست این فیلم در ژانر وحشت یکی از فیلم های ترسناک چند سال اخیر معرفی نمود