آخرین فیلم از بازیگران خارجی که زود از دستشان دادیم
اختصاصی سلام سینما- مرگ یک بازیگر اتفاق بسیار ناراحتکنندهای است. آنها با ایفای نقش کاراکترهای دوستداشتنی در طول دوران کاری خود، فقط هوادار جذب نمیکنند بلکه برای میلیونها مخاطب در سراسر جهان تبدیل به دوستی قدیمی میشوند. بنابراین هجرت آنان دردناکتر است. تمام شدن زندگی یک انسان همواره غمانگیز است اما اگر این اتفاق برای چهرهای آشنا رخ دهد، ویرانگر خواهد بود.
پس از مرگ یک بازیگر معمولاً آخرین فیلم او ارزشی دوچندان مییابد. آخرین نقشآفرینی آنان حسی تلخ و شیرین دارد زیرا آخرین فیلم با اینکه جدیدترین فیلم آنهاست اما فرصتی برای خداحافظی با آنان نیز به حساب میآید. اینجا 12 نقشآفرینی از 12 فیلم تلخ را بعنوان آخرین نقشآفرینی این بازیگران جشن میگیریم.
بعضی از این نقشآفرینیها به شکل جذابی عجیب است، برخی آثار مهمی در دوران خود به شمار میروند و برخی دیگر بسیار بامزه هستند. همهی آنان به عنوان پایانی بر یک کارنامهی کاری درخشان اما فراموشنشدنی در خاطرات میمانند.
آخرین فیلم بازیگران خارجی پیش از مرگ
- چادویک بوزمن: «بلک باتم ما رینی»(2020)
فوت «چادویک بوزمن» در سن 43 سالگی، دنیا را در شوک فرو برد. او شهرت بیمثالی را برای ایفای نقش قهرمانان سیاهپوست در فیلمهایی مانند «42»، «برخیز»(Get On Up) و «مارشال»(Marshall) بدست آورده بود. قطعا بسیاری از مردم «بوزمن» را بخاطر نقشآفرینی در فیلم «پلنگ سیاه»(Black Panther) بخاطر دارند.
طرفداران او میدانستند که او از مدتها قبل با سرطان رودهی بزرگ دست و پنجه نرم میکرده و بسیاری از فیلمهایش را در طی دوران درمان بازی کرده است. آخرین نقشآفرینی «بوزمن» در فیلم «بلک باتم ما رینی»( Ma Rainey's Black Bottom) بود. این فیلم با اقتباس از نمایشنامهای به قلم «آگوست ویلسون» با همین نام ساخته شده است.
«بلک باتم ما رینی»( Ma Rainey's Black Bottom) داستان یک خوانندهی سبک بلو به نام «ما رینی»(وایولا دیویس) است. «بوزمن» در این فیلم نقش نوازندهی بااستعداد ترومپت گروه «ما رینی» به نام «لوی» را برعهده دارد که میخواهد در صنعت موسیقی برای خودش شهرتی بهم بزند.
- کامرون بویس: «فسقلی»(2020)
در جولای 2019 «کامرون بویس» بر اثر بیماری صرع در سن 20 سالگی از دنیا رفت. با سن کمش، «بویس» یک بازیگر کهنهکار به حساب میآمد. او با ایفای نقش «کارلوس» در فیلم «فرزندان»(Descendants) به شهرت رسید. «فرزندان3»(Descendants3) یک ماه پس از مرگ او اکران شد که آخرین نقشآفرینی او در فیلمی است که او را به شهرت رساند.
آخرین حضور «بویس» به یک فیلم مستقل در ژانر هیجانانگیز به نام «فسقلی»(Runt) برمیگردد. این فیلم داستان یک پسر نوجوان به نام «کل»(بویس) است که باتجربهی چند اتفاق خطرناک وارد مسیری تاریک و پرخطر میشود. شروع فیلمبرداری «فسقلی»(Runt) با پایان تولید «فرزندان3»(Descendants3) همزمان بود. این فیلم در جشنوارهی ماموت 2020 اکران شد و نقشآفرینی «بویس» نیز مورد تحسین قرار گرفت.
- پل واکر: «خشن7»(Furious7)
«پل واکر» در بسیاری از فیلمهای پر سر و صدا مثل «دانشکده بلوز»(Varsity Blues)، «لذت سواری»(Joy Ride) و «پرچمهای پدران ما»(Flags of Our Fathers) ایفای نقش کرده است اما اغلب طرفداران سینما او را با نقش «برایان او کانر» در فرنچایز «سریع و خشن»(Fast&Furious) میشناسند. «خشن7»(Furious7) قرار بود جولای 2014 اکران شود اما همه چیز در نوامبر 2013 پس از تصادف مرگبار «واکر» در مرخصی تعطیلات عید شکرگذاری تغییر کرد.
جولای 2014 مجلهی تایم خبری را مبنی بر بازنشسته شدن کاراکتر «برایان او کانر» بجای کشتن این کاراکتر در ادامهی فرنچایز «سریع و خشن»(Fast&Furious) منتشر کرد. برای ادامهی فیلمبرداری «خشن7»(Furious7)، برادران «واکر» به عنوان بدل جلوی دوربین رفتند و با کمک خانهی جلوههای ویژهی «پیتر جکسون»، چهرهی «پل واکر» روی صورت برادران او گذاشته شد. نهایتاً تولید «خشن7»(Furious7) در جولای 2014 به پایان رسید و در آپریل 2015 به اکران عمومی درآمد.
- کری فیشر: «جنگ ستارگان: آخرین جدای»(2017)
جدا از کارنامهی کاری پر بار او در صنعت سرگرمی، «کری فیشر» برای ایفای نقش «پرنسس لیا» در فرنچایز «جنگ ستارگان»(Star Wars) شناخته میشود. کاراکتر «پرنسس لیا» را میتوان دوستداشتنیترین کاراکتر فرنچایز «جنگ ستارگان»(Star Wars) دانست. علاقهی مخاطبان به این کاراکتر، به فیلم «جنگ ستارگان: امید جدید»(Star Wars: A New Hope) باز میگردد.
میراث «پرنسس لیا» شاید بزرگترین دلیلی است که مرگ «کری فیشر» در سن 60 سالگی را برای بسیاری از مردم دردناکتر میکند. خوشبختانه فیلمبرداری «جنگ ستارگان: آخرین جدای»(The Last Jedi) قبل از مرگ او به پایان رسید. طرفداران او این فرصت را پیدا کردند تا او را باری دیگر در نقش «ژنرال لیا» تماشا کنند.
کارگردان این فیلم «ریان جانسون»، در مصاحبهای با نیویورک تایمز در جواب به این سوال که آیا میخواهد بعد از فوت «فیشر»، تغییری در فیلم ایجاد کند، اینگونه پاسخ میدهد:«ما هنوز با اتفاقی که برای او افتاده است، کنار نیامدهایم. به لحاظ احساسی نمیتوان باز زمینهسازی کرد، او اکنون رفته است. حالا که سکانسهای او را میبینیم، با معنی و احساس متفاوتی روبرو میشویم. او یک نقشآفرینی زیبا و بینقص را در این فیلم از خود به یادگار گذاشت.»
- آلن ریکمن: «آلیس آن سوی آینه»(2016)
«آلن ریکمن» را بیش از هرچیزی به دلیل بازی در نقشهای «سِوِروس اسنیپ» در فرنچایز «هری پاتر»(Harry Potter)، «هانس گروبر» در «جان سخت»(Die Hard) و «الکساندر دین» در «ماجراجویی کهکشان»(Galaxy Quest) میشناسیم. او برای طرفداران «هری پاتر»(Harry Potter) آنقدر دوستداشتنی بود که پس از اعلام خبر مرگش، طرفدارانش در یونیورسال اورلاندو جمع شدند و گرزهایشان را به نشان ادای احترام به «ریکمن» بالا نگه داشتند.
با اینکه «آلیس آن سوی آیینه»(Alice Through the Looking Glass) به اندازهی اثر قبلیاش «آلیس در سرزمین عجایب»(Alice in Wonderland) موفق نبود، به عنوان آخرین فیلم «آلن ریکمن» شناخته میشود. «ریکمن» در «آلیس در سرزمین عجایب»(Alice in Wonderland) صداپیشهی «ابزولم» بود. «جیمز بابین» کارگردان «آلیس آن سوی آیینه»(Alice Through the Looking Glass) در مصاحبهای با توتال فیلم گفت که چیزی به غیر از ابراز خوشحالی از کار کردن با «آلن ریکمن» برای گفتن ندارد. او گفت:«افتخار بزرگی بود. صدای او استثنائی بود. به عنوان یک بازیگر، این توانایی او بسیار نادر است. امیدوارم میراث او الهامبخش بازیگرانی باشد که میخواهند روزی آلن ریکمن شوند.»
- بریتنی مورفی: «متروکه»(2010)
«بریتنی مورفی» در فیلمهای معروفی مثل «بیسرنخ»(Clueless)، «دختر، ازهمگسیخته»(Girl Interrupted) و «8 مایل»(8 Mile) ایفای نقش کرده است. طرفداران سینما به دلیل جذابیت، انرژي و احساسش که باعث میشد تا نقشآفرینیهای ماندگاری را از او ببینم، عاشق او بودند. متأسفانه «مورفی» در سن 32 سالگی به دلیل ابتلا به عفونت ریه درگذشت.
با اینکه آخرین فیلم اکران شدهی «مورفی»، فیلمی ترسناک به نام «چیزی شرور»(Something Wicked) در سال 2014 اکران شد، اما این فیلم در سال 2010 تولید شده است. آخرین فیلم «مورفی» که شروع فیلمبرداریاش با پایان تولید «چیزی شرور»(Something Wicked) همزمان بود، «متروکه»(Abandoned) است. این فیلم داستان دختری به نام «مری»(مورفی) است که پس از غیب شدن نامزدش، به سلامت روانی خود شک میکند.
- ریور فینیکس: «خون تیره»(2012)
«ریور فینیکس» علاوه بر موفقیت در زمینهی بازیگری در نیکوکاری نیز مشهور بود. «فینیکس» سخنگوی انجمن مردمی حمایت از حیوانات بود و حتی در سال 1992 جایزهی انسانیت این سازمان را به دلیل تلاشهای بیوقفه برای جمعآوری کمکهای مردمی دریافت کرد. این فعالیتهای او بود که مرگش در سن 23 سالگی به دلیل مصرف بیش از حد مواد مخدر را بیش از پیش تراژیک کرد.
«فینیکس» مشغول ایفای نقش در فیلمی بنام «خون تیره»(Dark Blood) بود که دو دهه بعد از مرگ او به اکران درآمد. این فیلم دربارهی یک جوان به نام «بوی»(فینیکس) است که همسرش را از دست داده و زوجی را قبل از اینکه آنها را به گروگان بگیرد، از مرگ نجات میدهد.
شرکتهای بیمه و سرمایهگذاران پس از مرگ «فینیکس» از همکاری با این فیلم انصراف دادند در سال 2011 کارگردان این فیلم «جورج اسلازیر» اعلام کرد که قرار است فیلمش را به پایان برساند. «خون تیره»(Dark Blood) در جشنواره فیلم هلند در سپتامبر 2012 اکران شد.
- آنتون یلچین: «با اصالتها»(2018)
«آنتون یلچین» آیندهی درخشانی را پیش روی خود میدید. او در چند فیلم بزرگ مثل «سگ آلفا»(Alpha Dog)، «پیشتازان فضا»(Star Trek) و «مثل دیوانه»(Like Crazy) ایفای نقش کرد بود اما کارنامهی کاری او در ژوئن 2016 با مرگ او در سن 27 سالگی به پایان رسید. دوستانش او را لای خودروی جیپش، ستون صندوق پستی و فنسها پیدا کردند.
دو هفته پیش از مرگش، او بازیگریاش در فیلم کمدی «با اصالتها»(Thoroughbreds) را به پایان رسانده بود. این فیلم دربارهی یک دختر بسیار احساساتی به نام «لیلی»(آنیا تیلور جوی) و دوست بیاحساسش «آماندا»(اولیویا کوک) است. «آماندا» تصمیم میگیرد تا پدر خودخواه «لیلی» را با اجیر کردن یک قاچاقچی خطرناک مواد مخدر به نام «تین»(یلچین) به قتل برساند.
اولین اکران این فیلم در جشنوارهی ساندنس با عنوان «با اصالت» بود اما پس از اینکه کمپانی فوکس فیچرز حق پخش آن را به دست آورد، عنوان فیلم را برای اکران در سینماهای آمریکا به «با اصالتها»(Thoroughbreds) تغییر داد. با اینکه «یلچین» خیلی زود ترکمان کرد اما یک یادگاری بامزه برایمان به جای گذاشت.
- فیلیپ سیمور هافمن: «هانگر گیمز: زاغ مقلد قسمت دوم»(2015)
بر کسی پوشیده نیست که شهرت «فیلیپ سیمور هافمن» به دلیل کارنامهی بازیگری پر بار و درخشان اوست. نقشآفرینی او در فیلمهای بسیار بزرگی مثل «لبوفسکی بزرگ»(The Big Lebowski)، «مستی عشق»(Punch-Drunk Love)، «مأموریت غیرممکن3»(Mission Impossible3) و «استاد»(The Master) در یاد طرفداران سینما مانده است.
جدا از تمام این فیلمها، «هافمن» در سال 2006 برای ایفای نقش «ترومن کاپوتی» در فیلم زندگینامهای «کاپوتی»، برندهی جایزهی اسکار شد. بدون اینکه بخواهیم اهمیت نقش را در نظر بگیریم، «هافمن» همواره در کارش مورد تحسین قرار گرفته است. او در سن 46 سالگی به دلیل مصرف بیش از حد مواد مخدر ترکیبی به طرزی واقعاً شوکهکننده از دنیا رفت.
آخرین نقشآفرینی او به فیلم «هانگر گیمز: زاغ مقلد قسمت دوم»(The Hunger Games: Mockingjay-Part2) باز میگردد. او نقش «پلوتارک هِوِنزبی» را در این فیلم ایفا میکرد. «هافمن» در سال 2014 در جریان فیلمبرداری «هانگر گیمز: زاغ مقلد قسمت دوم»(The Hunger Games: Mockingjay-Part2) از دنیا رفت و بخش عمدهای از سکانسهای او نیز فیلمبرداری شده بود.
اما سازندگان فیلم از بدل و جلوههای ویژه برای ادامهی نقش او استفاده نکردند و کاراکتر «هافمن» را از ادامهی داستان کنار گذاشتند. «جنیفر لارنس» در مصاحبهای به ورایتی میگوید:«این تنها راهی بود که میشد از این اتفاق تلخ عبور کرد.»
- برندون لی: «کلاغ»(1994)
با اینکه او پسر افسانهی هنرهای رزمی هالیوود «بروس» بود، اما تا حدودی توانست تا میراث خودش را در هالیوود بسازد. راه او هنگامی هموار شد که بازیگری در فیلم «کلاغ»(The Crow) را پذیرفت. «برندون لی» در این فیلم نقش «اریک دریون» یک ستارهی راک از مرگ بازگشته را ایفا میکند که به دنبال انتقام از قاتلین او و همسرش است. متأسفانه «لی» آنقدر زنده نماند که موفقیت «کلاغ»(The Crow) را ببیند. او در مراحل پایانی تولید فیلم از دنیا رفت.
در مارچ 1993 صحنهای در فیلم «کلاغ»(The Crow) وجود داشت که در آن قرار بود «مایکل مَسی» هنگام ورود «لی» به اتاق، با یک اسلحهی شکاری به او شلیک کند. «مَسی» که تصور میکرد اسلحه خالی است، این شلیک را انجام داد اما غافل از آنکه یک گلوله از سکانس قبل درون اسلحه گیر کرده بود و به «لی» شلیک شد. پس از این حادثه به سرعت «لی» را به بیمارستان رساندند و او را تحت عمل جراحی قرار دادند اما او جان سالم بدر نبرد و در سن 28 سالگی از دنیا رفت.
با اینکه تولید فیلم با تأخیر فراوانی روبرو شد اما نهایتاً در سال 1994 به اکران درآمد و واکنشهای بسیار مثبتی را از سوی منتقدان به همراه داشت.
- هیث لجر: «دکتر پارناسوس، مردی که به شیطان رو دست زد»(2009)
«هیث لجر» در سن 28 سالگی در ژانویه 2008 از دنیا رفت. شاید این مسئله امروز عجیب بنظر برسد اما انتخاب او توسط «کریستوفر نولان» برای ایفای نقش «جوکر» در فیلم «شوالیه تاریکی»، محل بحث میان صاحبنظران بود و حتی مدیران برادران وارنر نیز چندان به این انتخاب «نولان» خوشبین نبودند. اما پس از اکران فیلم در جولای 2008، نقشآفرینی «لجر» در این فیلم آنچنان مورد استقبال همگان قرار گرفت که برای او جایزهی اسکار را پس از مرگ به همراه داشت.
ایفای نقش او در «شوالیه تاریکی» به قدری موفقیتآمیز بود که بسیاری نمیدانند، این فیلم آخرین فیلم او نبوده است. آخرین نقشآفرینی او در فیلم «تری گیلیام» به نام «دکتر پارناسوس، مردی که به شیطان رو دست زد»(The Imaginarium of Doctor Parnassus) بود. این فیلم دربارهی یک شرکت تئاتر است که مشتریان خود را به سفری در رویاها میبرد. «لجر» نقش رئیس این شرکت را ایفا میکند.
متأسفانه عمر «لجر» به پایان رساندن نقشآفرینیاش در این فیلم نرسید و بخش عمدهای از سکانسهای او پس از مرگش باقی ماند. «گیلیام» مجبور شد تا «جانی دپ»، «جود لا» و «کالین فارل» را استخدام کنند تا نقش رویاپردازیشدهی «لجر» را ایفا کنند. به گفتهی «گیلیام» با این رویکردی که او اتخاذ کرد، هیچ تغییر عمدهای در فیلمنامه اعمال نشد.
- رابین ویلیامز: «مطلقاً هر کاری»(2015)
میراث «رابین ویلیامز» ماندگار است. حتی زمانی که او با اعتیاد، زوال عقل و افسردگی دست و پنجه نرم میکرد، باز هم به خوشحال کردن مردم از طریق فیلمها و استندآپ کمدیهایش میپرداخت. آخرین نقشآفرینی «ویلیامز»، صداپیشگی سگ سخنگو در یک کمدی بریتانیایی به نام «مطلقاً هر کاری»(Absolutely Anything) بود.
این فیلم دو سال پیش از این که به آمریکا برسد، آگوست 2015، در بریتانیا اکران شد. «مطلقاً هر کاری»(Absolutely Anything) داستان یک معلم جوان به نام «نیل»(سایمون پگ) که قدرت انجام دادن هرکاری را توسط گروهی از بیگانگان پیدا کرده است تا آنها از طریق این آزمایش بتوانند تصمیم بگیرند زمین را نابود کنند یا نه. یکی از اولین کارهایی که «نیل» انجام میدهد، صدای «رابین ویلیامز» را برای سگ خود انتخاب میکند.
او در مصاحبهای با ورایتی اعتراف کرده است که هرگز «ویلیامز» را سر صحنهی فیلمبرداری ندیده است اما نمیتواند از سوگواری برای درگذشت او دست بردارد. او میگوید:«من همواره به او فکر میکنیم زیرا او قدرت شادی را به ما نشان داد. همه باید بدانیم که افسردگی چقدر بیرحم است. این نشان میدهد حتی اگر رفتار شادی داشته باشیم نمیتواند کافی باشد. خاطرات ویلیامز از طریق کارهایش زنده خواهد ماند.»
منبع: Looper
خبرهای مرتبط:
مرگ های تلخ، غم انگیز و تراژیک در فیلم های ابرقهرمانی
مرگهای تراژیک سینمای ایران- قسمت اول: سالهای دور
مرگهای تراژیک سینمای ایران- قسمت دوم: سالهای نزدیک
غمگین ترین صحنه های ماندگار انیمیشن های تاریخ سینما/ بخش اول
غمگین ترین صحنه های ماندگار انیمیشن های تاریخ سینما/ بخش دوم
غم انگیزترین سکانس های تاریخ سینما/ ویدیو