"حیوان"

کارگردانان : بهمن و بهرام ارک

نویسندگان : بهمن و بهرام ارک

تهیه‌کننده: مدرسه ملی سینما

بازیگر : داود نور پور

جوایز و موفقیت‌های ملی و بین‌المللی : 

برنده جایزه دوم بخش اصلی سینه فونداسیون هفتادمین دوره جشنواره کن فرانسه / بهترین فیلم کوتاه جشنواره آوانکا پرتقال / بهترین فیلم، کارگردانی و فیلم‌نامه از هشتمین دوره جشن انجمن مستقل فیلم کوتاه ایران / بهترین فیلم کوتاه نوزدهمین دوره جشن خانه سینما /  بهترین فیلم کوتاه ششمین جشنواره بین اللملی فیلم سبز / بهترین فیلم هجدهمین دوره جشنواره ازمیر ترکیه / بهترین کارگردانی از جشنوار ریودوژنو برزیل / بهترین فیلم و کارگردانی و بهترین فیلم از نگاه مخاطبان از جشنواره فیلم کوتاه تهران / بهترین فیلم دانشجویی چهلمین جشنواره دنور امریکا / بهترین فیلم سروانتس مد فیلم ایران و جایزه بخش استعداد تازه سی و یکمین دوره جشنواره FIPA فرانسه را به دست آورده است.

توضیحات :

حیوان، ساخته‌ی بهمن و بهرام حاج ابول لو که با نام هنری اَرک شناخته می شوند که پیش از این فیلم‌های کوتاه «فرصتی برای گریه تانک‌ها»، «فالش»، «آفتاب سوخته»، «نجس»، «سیمین سینما ست» و فیلم سینمایی «سویوق» را کارگردانی کرده‌اند ، نمونه‌ی کامل یک فیلم کوتاه است ، الگویی از تمام باید‌های فیلم کوتاه ، اولین قدم موفق آن داشتن ایده‌ای است که کاملاً در بستر کوتاه روایت می‌شود ؛ مردی برای رفتن به آن سوی مرز خود را در پوست حیوان مخفی می‌کند ، فیلم در همان پلان ابتدایی سریعاً مخاطب را در جریان مسیرش می‌گذارد ، شخصیت مرد در تلاش است از حصار رد شود که ناگهان نور دیده‌بانی روی او می‌افتد و هنگامی که در حال فرار است به او شلیک می‌شود ؛ در ادامه متوجه می‌شویم که مرد در فضایی بین خیال و واقعیت سرگردان است و شروع فیلم یکی از کابوس‌های او است ، در نمایی باز مرد لاشه‌ی حیوان شکار شده را با خود حمل می‌کند و انتخاب این نما از جهت کارگردانی، هوشمندانه است به این دلیل که بین علفزار و زمین خشک سمت دیگر آن مرز‌بندی جالبی وجود دارد که دغدغه‌ی اصلی فیلم همین وجود مرز‌بندی بین انسان‌ها است ، عنصری که در جهان حیوانات وجود ندارد و برادران ارک از این تمهید به خوبی استفاده کرده اند و در ادامه مرد از روی نوا‌رهای وی اچ اس، حرکت حیوان (قوچ) را تقلید می‌کند و رفته رفته به آنها نزدیک می‌شود ؛ این روند زمانی تکمیل می شود که مرد بلاخره می تواند دقیق حرکات حیوان را تقلید کند و توجه دیده‌بان به او جلب نمی‌شود ، مرد از مرز فرار کرده و اولین چیزی که می‌بیند حیوانات آن سوی مرز است و کنایه ای جالب از اینکه مرد آنقدر تغییر کرده که می‌شود گفت به دنیای تازه‌اش یعنی دنیای حیوانات آمده است که هیچ قید و بندی ندارد ؛ فیلم یک موتیف بسیار خوب نیز دارد و آن هم جایی است که مرد سعی می‌کند انگشتانش را طوری کنار هم قرار دهد که فرم سم حیوان به خود بگیرد ، از این موتیف در پایان‌ بندی به بهترین شکل استفاده می‌شود، جایی که مرد پس از زوزه کشیدن حین فرار، به وسیله‌ی شکارچی شکار می‌شود و هنگامی که به زمین می‌افتد دست‌هایش فرم سم حیوان را حفظ کرده اند ، پایانی کامل برای فیلم کوتاه پانزده دقیقه‌ای؛ مردی که حیوان شد ؛ در فیلم کوتاه «حیوان» شیوه دکوپاژ به الگوهای متداول و دستور زبان سینمای امروز جهان نزدیک است ؛ یعنی استفاده از دوربین روی دست و انتخاب لنزهای تله با فاصله کانونی کم ، فارغ از این‌که این دستور زبان سینمایی تا چه حد مقبول و متداول است.