جانان

از آنجایی که کامران قدکچیان خود در حرفه تدوین بسیار فعال و کاربلد است ولی پس از شش سال دوری از سینما با متنی بسیار ضعیف با نام انتهای کوچه مهر که بعد به جانان تغییر یافت به مدیوم سینما بازگشت .
 

قدکچیان از ان دسته از کارگردانانی است که بسیار به کار خود مسلط است و این تسلط در گوشه هایی از این فیلم نیز مشخص است مثال به تصویر کشیدن زیبایی های شهر شیراز که بسیار خوب توانسته مخاطب را به نوعی در شهر شیراز به این سو و آن سو هدایت کند اما متن فیلم نامه بسیار کلیشه ای است و بازی نقش جانان بیش از پیش ضعیف و غیرقابل باور که بازیگر مقابل آن خانم زکریا هرچقدر سعی در پارتنرخوبی بودن نقش جانان میکند اما جانان همچنان ضیعف است و در طول فیلم رفته رفته ضیعف تر میشود.
 

هیچ یک از شخصیت های فیلم شخصیت سازی نشده اند و انگار نویسنده فقط به دنبال تعریف یک داستان کلیشه ای در یک فیلم مستند بوده است.
 

حتی دلایل سرسختی نقش پیمان در فیلم هیچ مشخص نیست و مخاطب را به گمراهی میکشد.تقریبا بیشتر داستان فیلم برای مخاطب قابل حدس است و اینجاست که مخاطب را از هیجان ادامه فیلم باز میدارد.
 

جانان میتوانست با داستانی بهتر و انتخاب بازیگران خوب به این فضای سنتی جان تازه ای ببخشد.