جستجو در سایت

1404/04/10 18:09

نقاب‌های بی‌فایده: ایراد بزرگ فصل سوم بازی مرکب درباره VIPها

نقاب‌های بی‌فایده: ایراد بزرگ فصل سوم بازی مرکب درباره VIPها
در فصل سوم «بازی مرکب»، یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های سریال (ناشناس بودن وی‌آی‌پی‌ها) کاملاً زیر سؤال رفت. ماسک‌هایی که روزی نماد ترس و کنترل بودند، حالا فقط یک تزئین بی‌منطق‌اند.
به گزارش سلام سینما

بسیاری از تماشاگران از بازی ضعیف بازیگران آمریکایی در نقش VIPهای «بازی مرکب» انتقاد کرده‌اند، اما در فصل سوم این سریال یک نکته عجیب و غیرمنطقی درباره این افراد وجود دارد که توجه بسیاری را جلب کرده: بی‌معنا شدن رازآلود بودن هویت آن‌ها.

در فصل اول متوجه شدیم که این بازی‌های مرگبار، تنها شانس زندگی بهتر برای بازیکنان نیستند، بلکه نمایشی برای سرگرمی گروهی از ثروتمندان ناشناس هستند که بر سر جان شرکت‌کنندگان شرط‌بندی می‌کنند. این افراد نقاب‌هایی طلایی و پرزرق‌وبرق به چهره داشتند تا هویت خود را از سایر مهمانان مخفی نگه دارند. منطقی هم بود؛ در دنیایی که همه چیز تحت کنترل است، ناشناس ماندن وی‌آی‌پی‌ها نشان‌دهنده سطح پیچیدگی و خطر واقعی این سیستم بود.اما در فصل سوم، این روند ناگهان به هم می‌ریزد.

بیشتر بخوانید:

مرگ شخصیت آزاردهنده بازی مرکب در قسمت دوم فصل سوم

فصل سوم بازی مرکب مرز تراژدی را جابه‌جا می‌کند

VIPها ماسک‌ها را کنار می‌گذارند — و هیچ‌کس اهمیتی نمی‌دهد

برای نخستین بار، در قسمت سوم فصل سوم، می‌بینیم که وی‌آی‌پی‌ها مستقیماً وارد بازی می‌شوند. آن‌ها با لباس‌های مخصوص نگهبانان (لباس‌های صورتی با ماسک‌های سیاه) وارد اتاق‌های بازی می‌شوند و کسانی که نتوانسته‌اند مراحل را بگذرانند، با بی‌رحمی اعدام می‌کنند. اما در جریان بازی «کلیدها و چاقوها» ناگهان همه ماسک‌هایشان را برمی‌دارند — جلوی همدیگر.

در سریالی که برای مدت‌ها بر مخفی‌کاری، رازها و نقاب‌ها تأکید داشت، این صحنه ناگهان تمام قوانینش را زیر پا می‌گذارد. هیچ‌کدام از این زرسالاران از دیدن چهره یکدیگر تعجب نمی‌کنند، هیچ واکنشی ندارند، و هیچ پیامدی هم برای این افشاگری وجود ندارد. چرا؟

ماسک‌های طلایی زیبا حالا کاملاً بی‌معنی‌اند

بعد از صحنه اعدام، وی‌آی‌پی‌ها به سالن مجلل مخصوص خود برمی‌گردند — همان جایی که معمولاً نشسته‌اند، نوشیدنی می‌خورند و بر سر سرنوشت انسان‌ها شرط می‌بندند. آن‌ها حتی در مورد یک نوزاد شرط‌بندی می‌کنند که تا کجای بازی دوام می‌آورد (یکی از لحظات عجیب دیگر فصل سوم).

اما نکته عجیب‌تر اینجاست: آن‌ها دوباره نقاب‌های طلایی خود را بر چهره می‌زنند — در حالی که همه همدیگر را دیده‌اند! وقتی هویت‌ها آشکار شده و هیچ‌کس نگران نبوده، دیگر استفاده از نقاب چه معنایی دارد؟

اگر قرار بود وی‌آی‌پی‌ها چهره‌هایشان را ببینند، چرا این موضوع به خط داستانی تبدیل نشد؟ این می‌توانست به یک پیچش دراماتیک تبدیل شود: حالا که چهره‌ها شناخته شده‌اند، خطرات جدیدی در کمین آن‌هاست. ولی سریال هیچ اشاره‌ای به این تغییر نمی‌کند، و همه چیز مثل گذشته ادامه می‌یابد.

پایان کار «بازی مرکب» با ضعف‌های ریز و درشت

این فقط یکی از ده‌ها ایرادی است که در فصل پایانی «بازی مرکب» به چشم می‌خورد. سریالی که با انسجام بالا، هیجان نفس‌گیر و فضای تیره شروع شد، در پایان به مجموعه‌ای از تصمیمات بی‌منطق و لحظات نیمه‌کمدی تبدیل می‌شود.

می‌دانیم که نباید بازیکن را مقصر دانست و باید از بازی متنفر بود، اما در مورد VIPها، نفرت از نحوه برخورد سریال با آن‌ها کاملاً قابل درک است.

منبع: slashfilm


اخبار مرتبط
ارسال دیدگاه
captcha image: enter the code displayed in the image