جکی چان وسترن پر از اکشنش را مدیون یک موفقیت بزرگ آمریکایی است

عجیب است که جکی چان، ستاره اکشن هنگکنگی، اینقدر دیر در آمریکای شمالی شناخته شد. او در دهه ۷۰ میلادی یکی از بزرگترین ستارگان هنگکنگ بود و فیلمهایش پر از هیجان و سرگرمی بودند. اما به دلایلی، این موفقیت به خوبی در آمریکا بازتاب نیافت، حتی با تلاش چند استودیو بزرگ آمریکایی.
مثلاً در سال ۱۹۸۰، شرکتهای برداران وارنر و Golden Harvest با همکاری هم فیلمی به نام "دعوای بزرگ" یا "مبارز خیابانی" ساختند که قرار بود جکی چان را به آمریکاییها معرفی کند. در این فیلم چان نقش یک رستوراندار مهربان در شیکاگوی دهه ۳۰ میلادی را بازی میکرد که با مافیا درگیر میشود. بازیگران دیگری مانند کریستین دبل، خوزه فرر، ماکو، روزالین چا و کشتیگیر هارد-بوایلد هگرتی نیز در فیلم بودند. این فیلم موفق بود، اما وارنر برادرز از اینکه نتوانسته بود به اندازه فیلم بروس لی "اژدها وارد میشود" موفق شود، ناامید شد. جکی چان فقط از طریق بازیهای کوتاه در فیلمهایی مثل "مسیر کاننبال" در ذهن آمریکاییها باقی ماند. نسخه بازسازی شده فیلم هرگز ساخته نشد.
بیشتر بخوانید:
توقف «ساعت شلوغی ۴» به دلیل پروندههای جنجالی کارگردان
جدیدترین فیلم جکی چان در بازار کن خوش درخشید
چان همچنین از نحوه فیلمبرداری صحنههای مبارزه توسط کارگردانان آمریکایی راضی نبود. او به تیم بزرگی از بدلکاران و رزمیکاران عادت داشت که صحنهها را بارها تمرین میکردند تا به بهترین شکل اجرا شوند. اما در آمریکا، فقط خودش بود و کارگردانان پس از دو یا سه برداشت میخواستند به سراغ صحنه بعدی بروند. تا فیلم "جنجال در شهر" جکی چان نتوانست فیلمی با سبک و سیاق خودش بسازد که برای مخاطب آمریکایی هم جذاب باشد. این فیلم موفق شد.
بعد از آن، استودیوها ریسک کردند و فرصت بیشتری به چان دادند. او در سال ۱۹۹۸ در "ساعت شلوغی" بازی کرد و نقش نیمی از یک زوج پلیس ناهماهنگ را در کنار کریس تاکر ایفا کرد و محبوبیتش انفجاری شد. فیلم "ساعت شلوغی" با بودجه ۳۰ میلیون دلاری، ۲۴۴ میلیون دلار فروخت و دنبالههایی نیز داشت. این فیلم ثابت کرد که چان میتواند ستارهای قابل اعتماد برای گیشه آمریکا باشد و مستقیم به ساخت "ظهر شانگهای" منجر شد؛ یک وسترن کمدی-اکشن که در کنار اوون ویلسون بازی کرد و باز هم موفقیت بزرگی بود. جکی چان در یک مصاحبه قدیمی با WFAA ABC News درباره مسیرش به سمت ساخت یک وسترن آمریکایی صحبت کرده است.
جکی چان به نظر میرسد سالها بود که میخواست یک وسترن بسازد. او همیشه طرفدار بزرگ فیلمهای هالیوودی بوده و حتی گفته که تحرکات فیزیکی سریع و پرجنبوجوشش روی پرده از بازیگرانی مثل باستر کیتون الهام گرفته شده است. او عاشق وسترنها بود و حداقل از سال ۱۹۸۰ قصد ساخت یکی از آنها را داشت. تجربهاش در "دعوای بزرگ" مستقیماً به نوشتن پیشنویس اولیه "ظهر شانگهای" منجر شد که مجبور شد سالها آن را کنار بگذارد. او میگوید:
"۲۰ سال پیش میخواستم فیلمی در تگزاس و آریزونا بسازم. و خیلی گاوچرانها را میدیدم [...] و ناگهان، ایدهام! وای! این ایده خوبیه؛ فیلمی در دهه ۱۸۰۰، مرد چینی که از شرق به غرب میرود. من فیلمنامه را نوشتم. [...] وقتی به یک گاوچران نگاه میکنم [بیصدا تقلید میکند] همه اینهاست. این یک کمدی میشود. اما استودیو به حرفهایم گوش نمیداد، نمیخواست ریسک کند. بنابراین پروژه را متوقف کردم. اما فیلمنامه را نگه داشتم. بعد از 'ساعت شلوغی'، آن را به راجر بیرنبام ارائه کردم. حالا من میتوانم انگلیسی صحبت کنم! حالا اوون ویلسون دزد قطار است! کمی تغییر دادند... اما من خوشم آمد."
چان نتوانست وسترن خود را در سال ۱۹۸۰ بسازد چون تهیهکنندگان آمریکایی به او گفته بودند انگلیسیاش کافی نیست. به همین دلیل وقتی به او اجازه داده شد در "ظهر شانگهای" انگلیسی صحبت کند، خیلی خوشحال شد. فیلمنامه این فیلم توسط آلفرد گو و مایلز میلر بازنویسی شد؛ اگرچه چان نویسنده یا تهیهکننده رسمی نبود، اما تأکید دارد که ساخت وسترن ایده خودش بوده است.
"ظهر شانگهای" موفقیت متوسطی داشت و تقریباً ۱۰۰ میلیون دلار با بودجه ۵۰ میلیون دلار فروخت. این فیلم باعث ساخت دنبالهای به نام "Shanghai Knights" شد.
منبع: slashfilm