پارک چان-ووک کارگردان No Other Choice نسبت به هوش مصنوعی هشدار داد
فیلم «چاره‌ای جز این نیست» (No Other Choice) که ماه گذشته در ونیز به نمایش درآمد، اقتباسی از رمان «تبر» (The Ax) نوشته دانالد ای. وستلیک (۱۹۹۷) است و داستان آن از دید خانواده‌ای کره‌ای درگیر مشکلات اقتصادی بازآفرینی شده است.
فیلم روایت مردی را دنبال می‌کند که از شغل طولانی‌مدت خود در یک کارخانه کاغذسازی اخراج می‌شود و در مواجهه با کاهش فرصت‌های شغلی، برای حفظ خانواده و یافتن کار، به اقدامات سخت و چالش‌برانگیز روی می‌آورد. پارک چان ووک این روایت را به‌عنوان استعاره‌ای از سختی‌های فیلم‌سازان امروز توصیف کرد: «صنعت کاغذ که در حال محو شدن است، شباهت زیادی به وضعیت سینما دارد؛ هر دو صنعتی که زمانی ضروری به نظر می‌رسیدند، اکنون برای بقا می‌جنگند.»
کارگردان برجسته کره‌ای همچنین ارتباط موضوعات تاریک فیلم با اضطراب‌های فناوری معاصر را برجسته کرد: «مسئله هوش مصنوعی در بخش پایانی فیلم مطرح می‌شود و بازتاب ترسی است که همه ما داریم. حتی اگر هنوز صنعت ما را متحول نکرده باشد، سرعت توسعه آن غیرقابل اندازه‌گیری است و هیچ‌کس نمی‌داند چه اتفاقی ممکن است در آینده نزدیک بیفتد.»
پارک درباره وضعیت سینمای کره نیز ابراز نگرانی کرد و گفت: «صنعت سینما در حال عبور از دوره‌ای بسیار دشوار است. نمایش سینمایی با چالش‌هایی بزرگ‌تر از خود فیلم‌سازی روبه‌روست و همه ما نگرانیم که آیا سینماها می‌توانند از این بحران عبور کرده و دوباره به مکانی که مخاطبان عاشق آن هستند تبدیل شوند.»
وی تأکید کرد که «چاره‌ای جز این نیست» فیلمی است که باید روی پرده سینما تجربه شود: «اگر مخاطبان بازگردند و این لذت را دوباره کشف کنند، می‌تواند به احیای سینما کمک کند.»
بازیگر اصلی، لی بیونگ-هون، نیز این درخواست برای حمایت از سالن‌های سینما را تکرار کرد: «حتی خودم وقتی فیلم را بار دوم و سوم دیدم، چیزهای جدیدی کشف کردم. جزئیات بازی‌ها و طراحی صحنه تنها در پرده بزرگ زنده می‌شوند. به همین دلیل مردم باید فیلم را در سینما ببینند.»
سون یه-جین، دیگر بازیگر، بر بعد احساسی داستان تأکید کرد و گفت نقش خود را «هم به‌عنوان مادر و هم همسر در شرایطی بسیار معمولی» بازی کرده و امیدوار است مخاطبان با تصویر تاب‌آوری در فشار زندگی ارتباط برقرار کنند: «ممکن است داستان درباره کاغذ باشد، اما درباره تطبیق، مقاومت و عشق انسان‌ها نیز هست.»
سایر اعضای گروه بازیگران شامل پارک هی-سو، لی سانگ-مین و یوم هه-ران نیز بوسان را به‌عنوان خانه نمادین سینمای کره ستودند. با این حال، پیام هشداردهنده پارک چان-ووک درباره آینده صنعت بود که بیش از همه در ذهن‌ها ماند و «چاره‌ای جز این نیست» را نه تنها یک اقتباس دقیق از رمان وستلیک، بلکه بازتابی از وضعیت بحرانی سینمای کره معرفی کرد.
.