نعیمه نظام‌دوست ناجی احسان علیخانی شد
برنامه «جوکر» که در ابتدا با نوآوری در قالب برنامه‌ای رقابتی و طنز توجه مخاطبان را به خود جلب کرده بود، این روزها به سایه‌ای کم‌رمق از فصل‌های گذشته‌اش تبدیل شده است. فینال بانوان جوکر مصداق روشن این سقوط کیفی است؛ جریانی بی‌رمق، خالی از ایده و فاقد هرگونه عنصر خلاقانه که تنها به لطف حضور یک چهره توانسته اندک توجهی را جلب کند: نعیمه نظام‌دوست.
چطور نعیمه نظام‌دوست به برگ برنده احسان علیخانی در جوکر تبدیل شد؟
نظام‌دوست نه‌تنها در اجرای بداهه و واکنش‌های آنی خوب عمل می‌کند، بلکه با زبان تیز، شوخ‌طبعی ذاتی و نوعی شجاعت بی‌پرده در نمایش خودِ واقعی‌اش، تبدیل به تنها عنصر زنده و قابل‌اتکای این فصل شده است. او با شناخت دقیق از موقعیت‌های طنز و بازی با مرزهای جدیت و شوخی، نشان می‌دهد که طنز زنانه، برخلاف رویکرد قالبی برنامه، می‌تواند هم دوست‌داشتنی باشد و هم مردمی. مخاطب نه از طریق طراحی صحنه یا گریم و لباس، بلکه از طریق خودِ او، درگیر برنامه می‌شود؛ عنصری که این روزها به شدت نایاب است.
در شرایطی که سایر شرکت‌کنندگان برنامه حتی از خلق موقعیت‌های حداقلی طنز هم ناتوان‌اند، نظام‌دوست با شخصیت خاص، زبان تند و صراحت بی‌پروا در رفتار و گفتار، برنامه را عملاً روی دوش خود حمل می‌کند. نکته تأسف‌برانگیز اما این‌جاست که تولیدکنندگان نیز به‌جای بهره‌گیری از ظرفیت او در جهت ارتقای کلی برنامه، تنها به تکرار یک شوخی بی‌رمق بسنده کرده‌اند: ازدواج. شوخی‌ای که نه تنها خلاقانه نیست، بلکه با تکرار بیش از حد، جنبه مصرف‌زده و سطحی پیدا کرده و از دل آن، چیزی جز فرسایش مخاطب بیرون نمی‌آید. در فصل قبل علاوه بر مسئله شوهر! فیزیک این بازیگر نیز بارها دستمایه شوخی قرار گرفت.
نقش شبکه‌های اجتماعی در شهرت نعیمه نظام‌دوست
هرچند کارنامه‌ی بازیگری نعیمه نظام‌دوست در سال‌های گذشته خالی از نقش‌آفرینی‌های ماندگار و متفاوت بوده، اما او در فضای دیگری مسیر شهرت را بازتعریف کرده است. با حضوری مداوم و هوشمندانه در شبکه‌های اجتماعی، نظام‌دوست توانست فارغ از قواعد رسمی سینما و تلویزیون، چهره‌ای آشنا و محبوب برای بخشی از جامعه شود. او با به اشتراک‌گذاری بی‌پرده لحظات روزمره، مسائل شخصی و لایه‌های درونی شخصیتش، توانست پلی صمیمانه میان خود و مخاطب ایجاد کند - پُلی که بسیاری از بازیگران شناخته‌شده هنوز از ساختن آن ناتوان‌اند. این نزدیکی و ارتباط بی‌واسطه، سرمایه‌ای شد که او را نه‌تنها به مهمان همیشگی برنامه‌های تلویزیونی بدل کرد، بلکه باعث شد در بزنگاه‌هایی مانند «جوکر» نیز به نقطه اتکایی برای یک پروژه‌ی فرسوده تبدیل شود.
بحران محتوایی جوکر در فصل‌های اخیر
فصل‌های اخیر جوکر، به‌ویژه در بخش مردان، با پدیده‌ای نگران‌کننده‌تر روبه‌روست. وابستگی بیش از حد به شوخی‌های جنسی و سطح نازل کمدی، نشان‌دهنده بحرانی عمیق در اتاق فکر این برنامه است. شوخی‌های 18+ که گاه حتی به مرز توهین و بی‌احترامی به شعور مخاطب نیز نزدیک می‌شوند، تصویر یک فاجعه محتوایی را کامل می‌کنند؛ جایی که تولیدکنندگان در غیاب خلاقیت، به ساده‌ترین ابزارهای تحریک و جلب توجه متوسل می‌شوند.
در نهایت، «جوکر» دیگر آن تجربه تازه و سرگرم‌کننده نیست. امروز، این برنامه صرفاً به واسطه هواداری شبکه‌های اجتماعی از یک بازیگر دوست داشتنی و محبوب، سرپا مانده است؛ و اگر این عنصر هم حذف شود، چیزی جز یک قاب رنگ‌پریده از طنزی بی‌هدف باقی نمی‌ماند.