5 بازی برتر جمال اجلالی | از در قلب من تا آرایش غلیظ
اختصاصی سلام سینما - جمال اجلالی بازیگر سینما و تلویزیون صبح امروز 8 تیر 1404 در 78 سالگی بعد از مدتی بیماری درگذشت. اجلالی از دهه 50 در تئاتر فعال بود اما بعد از 40 سالگی وارد سینما شد. حمید سمندریان نقش مهمی در کشف استعداد اجلالی داشت و با سپردن یکی از نقش‌های کلیدی تنها فیلم سینمایی‌اش («تمام وسوسه‌های زمین») در سال 1368 به ورود او به سینما کمک کرد. اجلالی بازیگر گزیده‌کاری بود اما در طول دوران حرفه‌ای چند نقش کلیدی بازی کرد که او را به چهره‌ای آشنا تبدیل کردند. در این یادداشت نگاهی به پنج نقش‌آفرینی برتر او انداخته‌ایم.
بیشتر بخوانید:
- فیلم تمام وسوسه‌های زمین (حمید سمندریان، 1368)
«تمام وسوسه‌های زمین»، فیلم پیچیده سمندریان، در زمان اکران مورد توجه قرار نگرفت. با این وجود سمندریان چنان چهره معتبری بود که همکاری با او می‌توانست به تثبیت جایگاه هر بازیگری کمک کند. جمال اجلالی در 42 سالگی در نقش یک مرد میانسال و پدر شخصیت اصلی (ماه‌منیر با بازی هما روستا) وارد سینما شد. این در حالی است که اجلالی 3 سال از روستا کوچک‌تر بود. بازی در این فیلم نقش مهمی در تثبیت کاراکتر سینمایی اجلالی در قالب پدران میانسال داشت.
- سریال در قلب من (حمید لبخنده، 1377)
اجلالی در «در قلب من» نقش پدر یک خانواده مرفه را ایفا کرد. چهره کاریزماتیک و صدای توپُر و جاافتاده اجلالی نقش مهمی در باورپذیرشدن این شخصیت و خاستگاه طبقاتی‌اش ایفا کرد. کاراکتر اجلالی در سریال «در قلب من» را می‌توان یکی از نمودهای تیپیک پرسونای بازیگری او دانست.
- فیلم آبی (حمید لبخنده، 1379)
اجلالی در «آبی» یک بار دیگر در نقش پدر ظاهر شده بود؛ این‌بار پدر ارسطو (بهرام رادان) در خانواده‌ای سنتی که باید با پیامدهای ازدواج اجباری فرزندش با یک زن اغواگر مواجه می‌شد. در دوره‌ای که سینمای ایران، تحت تاثیر اتفاقات پس از دوم خرداد، به نقد رفتارهای نسل‌های گذشته می‌پرداخت، اجلالی در «آبی» در نقش یکی از نمونه‌های مهم پدرانی ظاهر شد که با اشتباهات‌شان و اصرار بر حفظ رفتارهای سنتی، زندگی فرزندان خود را دچار تلاطم می‌کردند.
- سریال برای آخرین بار (اکبر منصور فلاح، 1384)
اجلالی در «برای آخرین بار» که در ایام ماه رمضان از شبکه تهران پخش شد، نقش کارخانه‌داری به اسم آقای قندی را ایفا می‌کرد که ارتباط پیچیده کاری‌اش با یکی از کارگرانش به اسم حبیب (امیر جعفری) موتور محرک درام را شکل می‌داد. داستان پیچیده این فیلم که با عشقی پیچیده و یک آدم‌ربایی همراه بود، نیازمند حضور بازیگری در نقش قندی بود که بتواند احساسات متناقضی، از ترحم تا خشم و استیصال، را منتقل کند و اجلالی در انتقال تمام این عواطف موفق عمل کرد.
- فیلم آرایش غلیظ (حمید نعمتالله، 1392)
اغراق نیست اگر بازی در نقش دکتر معتاد در «آرایش غلیظ» را شاه‌نقش اجلالی بدانیم. جنبه کمیک نقش‌آفرینی اجلالی در عین حفظ جدیت ظاهری، جنبه‌ای از توانایی‌های او را به نمایش گذاشت که تا آن موقع مورد توجه قرار نگرفته بود. تضاد استایل باوقار اجلالی با شخصیت درهم‌شکسته دکتر، تعدادی از جذاب‌ترین لحظات «آرایش غلیظ» را خلق کرد.