نگاهی پوچ‌گرایانه به زندگی روستایی در خرس نیست جعفر پناهی
ترجمه اختصاصی سلام سینما – فیلم «خرس نیست» جعفر پناهی در جشنواره ونیز 2022 در بخش مسابقه حضور دارد.
این فیلم جزو چهار نماینده ایران در این جشنواره است.
فیلم «خرس نیست» برای بار نخست روز 18 شهریور، در جشنواره ونیز روی پرده آمد و واکنش مثبت منتقدان را در پی داشت.
در ادامه به برخی نظرات منتشر شده منتقدان درباره فیلم «خرس نیست» می پردازیم.
جسیکا کیانگ، منتقد ورایتی
داستان روشن‌کننده و خلاقانه جعفر پناهی در روایت خود چرخشی تراژیک ایجاد می‌کند. فیلم «خرس نیست» هم مخاطب را غافلگیر می‌کند، هم جدی است و هم خنده‌دار. جعفر پناهی در جدیدترین اثر خود، نگاهی پوچ‌گرایانه به ضعف‌های زندگی روستایی دارد.
اریک پدرسن، منتقد ددلاین
جعفر پناهی در فیلم «خرس نیست» یک مشاهده‌گر است و از تراس خانه اجاره‌ای خود از یک روستا و ساکنانش فیلم می‌گیرد و عکس‌برداری می‌کند، برای این که ما بتوانیم این روستا را از نگاه او ببینیم. یک دوربین دیگر نیز حرکات جعفر پناهی را ضبط می‌کند. دوربینی که به‌صورت متناوب، حضورش به ما یادآور می‌شود.
سوفی مانکس کافمن، منتقد ایندی وایر
جعفر پناهی کارگردانی است که واقعیت را با تخیل ترکیب می‌کند و این خصیصه در فیلم «خرس نیست» بیش‌تر از همیشه قابل‌لمس است، به‌گونه‌ای که در پایان فیلم دقیقاً مشخص نیست چه چیزی واقعی است و چه چیزی واقعی نیست.
دیوید رونی، منتقد هالیوودریپورتر
فیلم «خرس نیست» در ابتدا به طرز فریبنده‌ای ساده است، سپس در جزئی‌ترین لایه‌های داستان به‌شدت پیچیده می‌شود. این فیلم درباره مرزهای فیزیکی و معنوی، تفاوت بین سنت و مدرنیته و همچنین تفاوت زندگی شهری و روستایی در ایران است. ترکیب مستند و پروژه سینمایی برای جعفر پناهی چیز جدیدی نیست، اما او در فیلم «خرس نیست» این ویژگی را بسیار حرفه‌ای بر داستان خود سوار می‌کند و پیامد آن در پایان، بسیار شوکه کننده است.
