تصویر-مکان-فیلم(جلسه اول)
فصل سوم
مبحث امروز
فیلم-مکان-تصویر
منتقد و تحلیلگر:مهیار محمد ملکی
#مهیارمحمدملکی
مقدمه :همانطور که در فصل یک در بحث شناخت رسانه به عرض رساندیم فیلم میتواند زمان را دستکاری کند اما علاوه بر این فیلم میتواند مکان را نیز تغییر دهد
بر اساس آن
موضوع میتواند یکی از حالات زیر را داشته باشد :
۱-دور باشد یا نزدیک
۲-کامل یا بخشی از ان نمایش داده شود
۳-ثابت باشد یا متحرک
اینکه ما موضوع را چگونه و چه بخشی از ان را شاهد باشیم توسط کارگردان با انتخاب نما مشخص میشود
اندازه نما
تعریف نما:تصویری که بی وقفه و با یک بار روشن و خاموش کردن دوربین ثبت و ضبط میگردد
نماهارا میتوان بر حسب فاصله دسته بندی کرد برای فهم بهتر این موضوع پیکر انسان را مثال میزنیم
۱-نمای نزدیک یا کلوز اپ:نمایی از سرو گردن میباشد
۲-نمای بسته یا کلوز شات:نمایی از سرو گردن و مقداری از شانه میباشد
۳-نمای بسیار نزدیک یا اکستریم کلوز اپ:
نمای بخشی از اندام یا چهره مثلا یک چشم یا دهان میباشد
۴-نمای دور یا لانگ شات یا فول شات :نمای کل پیکر انسان با مقداری از پس زمینه میباشد
۵ -نمای خیلی دور یا اکستریم لانگ شات:اگر دوربین انقدر دور باشد که چشم اندازی وسیع و گسترده را به نمایش در بیاورد
۶-نمای نه نزدیک نه دور اصطلاحا نمای میانه یا مدیوم شات :نمای متوسط میباشد مثلا سر تا کمر یا کمر تا زانو
نمای معرف :نوعی نمای دور است که بعدا به اجزای ریزتری تجزیه میشود به عبارت دیگر نمای معرف را نمایی میتوان تعریف کرد که جغرافیای محل را مشخص میکند مثلا نمای پل سانفرانسیسکو یا برج ایفل .و به این ترتیب تماشاگر میفهمد که رویداد کجا در حال وقوع است
نماها را میتوان بر حسب محتوا نیز دسته بندی کرد
مثلا نمای دو نفر ه یا توشات
نمای سه نفره (در این نما سه شخصیت دیده میشوند)
نمای جهت یا عکس جهت (نمای زاویه یا زاویه معکوس):مجموعه نمایی است که در صحنه های گفت و گو ابتدا تصویر نفر اول و بعد تصویر نفر رو به رو دیده میشود
پایان بحث امروز
منتقد و تحلیلگر متن:مهیار محمد ملکی
#مهیارمحمدملکی