خوانش جدید بتمن: یک نوآر کاراگاهی
سرانجام دى سى آس خود را رو كرد. پس از شكست سنگين در پروژه هاى "ليگ عدالت، سوپرمن، زن شگفت انگيز و ..." حالا دى سى رويكرد جديدى را براى مقابله با مارول برگزيده است. مارول با هزينه ى هنگفت همواره جهان سينمايى اش را گسترش مى دهد، كارى كه شايد در آينده ى نزديك به ضرر اين كمپانى نيز تمام شود. دى سى امّا رويكرد ديگرى را انتخاب كرده است. ابتدا تاد فلپس "جوكر" را با ساختار كلسيك برايش مى سازد و حالا بتمن را به ريوز مى سپارد. مت ريوز خوانشى متفاوت از بتمن ساخته است. خوانشى نوآر كاراگاهى و كاملاً زمينى و ملموس. اين برداشت جدّى ترين و قوى ترين اثر با محوريت بتمن و بهترين فيلم دى سى پس از "شواليه ى تاريكى" كريستوفر نولان، سردمدار آثار سوپر قهرمانى تاريخ سينما است. ديگر همه داستان بروس وين و تبديل شدنش به بتمن را مى دانند. ريوز به درستى از اين بخش داستان چشم پوشى مى كند و وارد سال دوم فعاليت متعصب انتقام جوى گاتام مى شود. مدينه ى فاسده اى كه نجات يافتنى نيست. فيلم در يك شب هالووين آغاز مى شود. شبى بارانى كه تصويرى دهشتناك از شهر را به نمايش مى گذارد. نام سوپر ماركتى كه در اين شب مورد سرقت قرار مى گيرد اشاره اى به فيلم "عفو" برادران سفدى دارد. جايى كه درخشش پتينسن در آن شايد باعث شده براى نقش بتمن انتخاب شود. پتينسن با "عفو" مسير جديدى در بازيگرى اش پيش گرفت و جايزه اش همكارى با كريستوفر نولان در "تنت" و حالا "بتمن" است. قاتل سريالى به نام ريدلر سران شهر را مى كشد و معما طرح مى كند. هدف ريدلر هنوز مشخص نيست. بتمن به پنگوئن دست راست فالكونى شك مى كند و در اين راه با سلينا كايلِ دو جنس گرا آشنا مى شود. كارگردانى، فيلمبردارى، تدوين صدا، مبارزات و اكشن "بتمن" عالى هستند. فيلمنامه پر جزئيات است و شخصيت پردازى نيز بسيار خوب است. كركتر ها ريشه دار هستند و هر كدام عقبه اى دارند كه به شاكله ى اصلى روايت كمك مى كنند. موزيك متن نيز يادآور آثار كلسيك نوآر است و شنيدنى است. بروس وين در نسخه ى ريوز پرخاشگر و عصبانى است. "بتمن" به شدّت جدّى است و خوشبختانه ديگر خبرى از شوخى هاى سطح پايين و رايج سال هاى اخير دى سى در مبارزات و ديالوگ ها نيستيم. "بتمن" آغازى با حوصله براى داستان اين سوپر قهرمان زمينى است. فيلمى طولانى كه قهرمانش به زيرزمين هاى شهر فاسد گاتام رخنه مى كند و به جنگ با جرايم سازمان يافته مى رود.