نسل تفریق را چه به حفظ جدول ضرب؟

مهمترین ویژگی مثبت "هایلایت" که آن را از ده‌ها ملودرام به‌ظاهر آسیب‌شناسانه و درباطن متحجرانه تمیز می‌دهد انعکاس درددل زن خائن است و نه زن مشکوک به خیانت که این دومی را بارها و با نگاه مصلحان رسانه ملی در سینمای غیرملی دیده‌ایم.
 

 نگاه اصغر نعیمی در انعکاس حرفهای زن خائن از نوع ایرانی، نگاه جسورانه‌ایست که "هایلایت" را در شمار آثار متهورانه دوران خود قرار می‌دهد و اگر ممیزی اجازه می‌داد و همین "درد" خط کلی درام قرار میگرفت -و نه در پس زمینه- یقینا با اثری استثنایی روبرو بودیم.
 

 بخش عمده زمان فیلم به سوژه نه چندان به‌روز سوءظن به آدمیان به کما رفته می پردازد و نگاه جسورانه شنیدن حرفهای زن خائن فقط یک سوم انتهایی را تشکیل میدهد! چرا؟ به دلیل ممیزی؟
 به‌نظر بلایی که بر سر «سایه های موازی» اصغر نعیمی هم آمد و مایه های سیاسی تا حد ممکن تعدیل شد اینجا اساس نگاه را تعدیل کرده‌.
 

اصغر نعیمی با تیتراژی متفاوت از زاویه نگاهی از درون به بیرون معدن، درامش را استارت می‌زند و با شکل‌دهی آرام یک عاشقانه در دل شک و تردید به خیانت پارتنرهای سابق، وضعیتی کاملا امروزی را دربرابر مخاطب می‌گذارد.
 

کاراکترسازی "هایلایت" می‌تواند قابل تامل باشد و به خصوص درباره پرداخت اصولی یک مربی تیراندازی با بازی آزاده زارعی ؛ زارعی با رفتارهایی واقع‌گرانه و بدون ادا، وضعیت پادرهوای زنی که تازه بعد از به کما رفتن متوجه خیانت میشود را درآورده!
 

"هایلایت" در کنار تابوشکنی داستانی خود، فیلمی ورزیده در نماپردازی به شمار می‌رود که این خود ناشی از درک تصویری کارگردانیست که ابایی نداشته از طی طریق و حرکت پله‌پله برای رشد. ماندن سیگار مشتعل در زیرسیگاری و دود شدن و ترکیب با هوای آلوده پیرامونی، سرازیری اشک از چشم زن مشکوک به خیانت در کما بلافاصله بعد از پرسش نامزدش در چرایی خیانت و قایم کردن دختر در حمام به خاطر ورود پدر نامزد به خانه که این آخری طنزی تلخ در خود مستتر دارد ازجمله نماهای دل‌انگیز "هایلایت"اند.
 

اصغر نعیمی چنان که الکساندر پین در "فرزندان"(۲۰۱۱) نشان داده بود  به‌دنبال کالبدشکافی خیانت درعین وفادارای به اخلاقیات است و این وفاداری را در شرح سرنوشت تلخ زنی که حتی بناچار گرفتار خیانت شده به زلالی می‌بینیم.
 

زنی-در-رابطه که روزی برای رهایی از تنهایی گرفتار رابطه‌ای دوم شده بود درنهایت "تفریق" حاصلش می‌شود؛ هم از اولی و هم از دومی و شاید حتی بعدها از سومی و چهارمی و...
افسوس به حال آنها که مدام در بلندگو این نسل حاصل تفریق را هل می‌دهند سمت حفظ جدول ضرب فرزندآوری!
 که چه شود؟
 که لابد با بازتولید اغتشاش فرصت حل مساله تعیین مختصات آدمی در هر شکلش-چه برمبنای مختصات متعامد دکارت و چه برمبنای قطبی‌سازی ابوریحان-سوخت شود؟