یک فیلم ناهاری

خشم انسان ساخته‌ی گای ریچی‌ صحبت این روز های فیلمبازان حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای است. بعد از شنیدن تعاریفی بی ربط از این فیلم تصمیم به نوشتن این یاداشت  کردم تا شاید این عزیزان به راه راست هدایت شوند. 

جایی نوشته بودند که گای ریچی‌کارگردانی‌است  که فیلم های خوش‌ساخت می سازد و صاحب سبک است. آیا  ریچی ارزش چنین جایگاهی را دارد؟ وقتی ارزشی (صاحب سبک بودن) به ریچی می‌دهیم یعنی او‌ را هم ردیف با جیم جارموش، چهره‌ی برجسته‌ی سینمای مستقل معاصر امروز، قرار می‌دهیم ، او را هم ر‌دیف سرگئی پاراجانف ،کارگردان گرجستانی-ارمنی که سبک شاعرانه‌اش با تمامیه آثار موجود در دنیای سینما متفاوت است، قرار میدهیم.آیا ریچی و آثارش ارزش هم ردیف شدن با ژان لوک گدار ، بونوئل ، پدرو آلمادوار و ... دارد؟ ریچی در نهایت می‌تواند فیلمی بسازد که شما را موقع خوردن ناهار سرگرم کند نه کمتر و نه بیشتر(فیلم ناهاری) . خشم انسان با فیلمنامه‌ای ضعیف و بازی های اغراق آمیز و صحنه‌ های اکشن تند نه چندان جذاب قصد داشت تا بیننده را بفریبد  و به او بقبولاند که "خشم انسان" فیلم خوبی‌ است ولی واقعیت چیزی است به دور از این باور.  برای نوشتن فیلمنامه می بایست از دلیل و برهان استفاده شود حتی پشت اتفاقات یک فیلم سورئال دلیل و برهانی پنهان شده است ولی "خشم انسان" در این امر شکست خورداتفاقاتی را به ما نشان می دهد که از عقل سلیم به دور است. این فیلم فقط می خواهد شما را سرگرم کند بدون اینکه چیزی به شما اضافه کند.همین.