جستجو در سایت

1399/06/16 00:00

ساخته مونا زندی حقیقی

ساخته مونا زندی حقیقی

  

بنفشه آفریقایی به عنوان دومین ساخته بلند سینمایی مونا زندی حقیقی ، فیلمی است که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است ، البته در نشست خبری این فیلم در جشنواره فجر گفته شد که بخشی از داستان  با استفاده از دید خود نویسنده(حمیدرضا بابابیگی) ، خلق شده است. داستان زنی مطرح میشود که تصمیم میگیرد از شوهر سابق خودش که فردی پیر و مریض است  در خانه شوهر فعلی اش نگه داری کند، با شکل گیری این مسئله اتفاقاتی برایشان رخ میدهد که همگی قابل تأمل هستند.

نکته مثبت این اثر همین وجه قصه گویی آن است ، یک قصه ساده و کم اشتباه که از پس آن، یک سرگرمی درست برای مخاطبان به وجود می آید ، همان مسئله ای که در سینمای ایران کم رنگ شده است...

پس از این لحاظ باید هم به فیلمساز و هم نویسنده این اثر سینمایی تبریک گفت. 

 اما فیلم ایراداتی دارد که قابل ذکر میباشند ، اولین و بزرگ ترین ایراد به نظر من برمیگردد به فیلم نامه . به رابطه سه شخصیت اصلی با همدیگر به خوبی پرداخته نمیشود در حالی که مبنای اصلی فیلم بر همین موضوع استوار است ، برای مثال ما خیلی از گذشته این افرا د باخبر نمی شویم و نیز تعاملات آنها با هم در طول این ماجرا هم خیلی زیاد ما را قانع نمیکند. دوگانگی شخصیت شکوه (فاطمه معتمد آریا) هم به نظرم کامل ساخته نشده (فقط اشاره ای به آن شده) . 

مشکل بعدی در فیلم برداری اثر نمایان میشود ، به سکانس ابتدایی اشاره میکنم ؛ جایی که دوربین نما هایی از جنگل و طبیعت زیبای آن منطقه را نشان میدهد ، ولی اصلا معلوم نیست این نما ها از نگاه کیست ؟!  آیا از دید راننده است(pov)؟ و یا از دید ماشین او ؟ و ضمنا این سکانس و علی الخصوص نمای ابتدایی  به کل از مابقی فیلم دور هستند. برخی از زوایای اشتباه از دوربین هم در طول اثر قابل مشاهده هستند که البته تعدادشان زیاد نیست.

به نظرم فیلمساز انتخاب درستی برای مکان فیلم داشته است ، ولی میتوانست از آن استفاده بیشتری ببرد ، حتی میتوانست از رنگ های موجود در فیلم هم بیشتر برای انتقال حس شخصیت ها و فضای حاکم بر آنها بهره ببرد. اما باید گفت در عوض از ریتم کُند داستان به خوبی استفاده شده است.

ضمنا حضور برخی از شخصیت ها هم در فیلم به هیچ وجه ضروری نبود و با حذف آنها خلالی در روند داستان پیش نمی آمد ، برای مثال شخصیت قاسم (مهدی حسینی نیا) .

به نظرم اگر مونا زندی حقیقی باید با استفاده از میزانسن حس درونی شکوه را به تصویر میکشید و کمی بیشتر بر روی شخصیت فریدون (رضا بابک)کار میکرد .

در هر صورت اگر بخواهیم این فیلم را با کار قبلی(اثر بلند داستانی) فیلمساز که نامش "عصر جمعه" بود مقایسه کنیم ، شاهد پیشرفت وی هم در به کار بردن تکنیک و  هم در فیلمسازی میباشیم که این خود نکته مثبت و قابل توجهی است .