الهام از دیوید بویی، پرینس و آناتومی انسان در طراحی لباس فیلم فرانکنشتاین
.jpg?w=1200&q=75)
در فیلم «فرانکنشتاین» به کارگردانی گیرمو دل تورو، طراحی لباس‌ها نقشی کلیدی در شکل‌گیری فضای بصری و شخصیت‌پردازی ایفا می‌کند. کیت هاولی، طراح لباس این پروژه، در گفت‌وگویی با ورایتی توضیح داده که برای خلق ظاهر شخصیت‌ها از منابع الهام متنوعی بهره گرفته است؛ از نمادهای فرهنگی چون دیوید بویی، پرینس و لرد بایرون گرفته تا ساختارهای آناتومیک بدن انسان.
برای شخصیت ویکتور فرانکنشتاین با بازی اسکار آیزاک، هاولی از سبک بوهمیایی و لباس‌های مخملی کهنه استفاده کرده تا هم جنون علمی و هم افول مالی او را به تصویر بکشد. او می‌گوید ظاهر ویکتور ترکیبی از خلاقیت هنری و بی‌نظمی است، و الهام از بویی و پرینس به او کمک کرده تا این تضاد را در لباس‌ها نشان دهد.
لباس عروسی الیزابت، با بازی میا گاث، یکی از پیچیده‌ترین طراحی‌های فیلم است. هاولی برای ساخت آن از زبان بصری آناتومی و طبیعت بهره گرفته و بافت‌هایی شبیه به اشعه ایکس و نوارهای اسکلتی را در طراحی گنجانده است. این لباس با همکاری برند (Tiffany & Co) تکمیل شده و شامل گردنبند تاریخی (Wade9 با ۴۰ قیراط الماس است.
برای موجود، با بازی جیکوب الوردی، لباس‌هایی طراحی شده که ردپای بدن‌های دیگر را در خود دارند؛ از جمله کت برداشته‌شده از قبر یک سرباز جنگ کریمه. طراحی لباس این شخصیت از داخل به بیرون انجام شده تا با پروتزهای بدن هماهنگ باشد و با هر تجربه احساسی، لباس‌ها نیز تغییر کنند.
دل تورو خواسته بود که فیلم حس مدرن داشته باشد، حتی در دل تاریخ قرن نوزدهم. داستان در دوران جنگ کریمه روایت می‌شود و لباس‌ها نه‌تنها بازتابی از دوره تاریخی، بلکه نمایانگر تحول شخصیت‌ها و روابط میان آن‌ها هستند. به گفته هاولی، هدف اصلی طراحی لباس‌ها این بوده که شخصیت‌ها را از درون به بیرون تعریف کند، نه صرفاً بازسازی تاریخی.