در سلام‌سینما جستجو کنید
اختصاصی سلام سینما - امروز، روز فیلم‌های دولتی و جریان رسمی است. یکی «شب طلایی» فیلم آقازادهٔ حاتمی‌کیا، یوسف و دیگری «هناس» ساخته حسین دارابی که محصول سازمان سینمایی حوزه هنری است.
خب نکته فیلم اول این است که تقریباً هیچ‌چیز درباره کارگردان نمی‌دانیم. یوسف حاتمی کیا در کارهای پدر به‌عنوان دستیار حضور داشته. از «چ» فیلم پشت‌صحنه ساخته و شاید چند فیلم کوتاه و مستندی که اسمشان هرگز مطرح نشده‌اند. به‌هرحال کلید ورود او به فیلمسازی حرفه‌ای نام خانوادگی و جایگاه پدرش است.
یک آقازاده فرهنگی که باید ببینیم چیزی از خودش در چنته دارد یا دنبال‌کنندهٔ راه پدر است. البته «شب طلایی» یک درام خانوادگی با مایه‌های اجتماعی است و داستانش به مضامین آشنای حاتمی‌کیای پدر نزدیک نیست. به نظر می‌رسد یوسف حاتمی‌کیا با آشنایی‌زدایی از موضوعات دفاع مقدسی فیلم‌های پدر سعی کرده خودش را از نام او جدا کند اما این راحت‌ترین راه رد گم‌کردن است.
فیلم دوم هم یک فیلم بیوگرافیک درباره دانشمند هسته‌ای شهید، داریوش رضایی‌نژاد است. فیلمی که کارگردانش حسین دارابی پیش‌ازاین «مصلحت» را ساخته. نکته جالب فیلم که می‌توان به آن امیدوار بود این است که قهرمان فیلم درواقع همسر این دانشمند است و با روایتی زنانه از لحظات نفس‌گیر و پر از تهدید زندگی زنی طرفیم که متوجه می‌شود همسرش به‌واسطه فعالیت‌های هسته‌ای در خطر مرگ قرار دارد. این فیلم روایتی آزاد از زندگی شهره پیرانی است.
اما نکته ناامیدکننده ماجرا که پیش از تماشای فیلم بسیار به آن بدبینمان می‌کند، تصویر ظاهری جعلی است که از قهرمان فیلم بازنمایی شده.
شهید رضایی‌نژاد در همه عکس‌های خود بدون ریش است و چهره‌ای بی‌طرفانه دارد اما نقشش را بهروز شعیبی (نماد جوان حزب‌اللهی میانه‌رو و دل‌پاک سینمای ایران!) بازی می‌کند، آن هم با ریش! چطور می‌توان به تاکید سازندگان در ذکر اینکه «هناس» یک فیلم بیوگرافیک است و داستانی واقعی را تعریف می‌کند، بدبین نشد؟!
داریوش رضایی‌نژاد دانشمند رشته برق بود و به‌واسطهٔ تحقیقات استراتژیک خود دربارهٔ سوئیچ‌های ولتاژ بالا که قطعه مهمی در ساخت کلاهک هسته‌ای بود، در مردادماه سال ۹۰ ترور شد و درحالی‌که به همراه همسر و دخترش آرمیتا، در خودروی خود، وارد منزل می‌شدند مورد اصابت ۵ گلوله قرار گرفت و شهید شد.
