نقد سریال پنگوئن با بازی متفاوت کالین فارل

سلام‌سینما - اگر با دنیای دی‌سی و کتاب‌های مصور آن آشنا باشید حتما با بتمن، سوپرمن و دشمن‌های آن‌ها مواجه شده‌اید. یکی از این شخصیت‌های شرور آزوالد کابلپات ملقب به پنگوئن است که عموما به عنوان یکی از ضدقهرمان‌های مجموعه آثار بت‌من شناخته می‌شود. این کاراکتر خیالی توسط بیل فینگر و به طراحی باب کین خلق شده است.

او قاچاقچی چاق و زشت بازار سیاه است و به صورت غیرقانونی فعالیت می‌کند. آز کابپالت به خودی خودی توانایی خاصی ندارد. وی نفوذ، ثروت و جایگاه خود را مدیون نقشه‌هایی است که می‌کشد. از این حیث پنگوئن بسیار شما را به یاد تونی سوپرانو در سریال مافیایی و تاریخ‌ساز «The Sopranos» (خانواده سوپرانو) می‌اندازد.

شخصیت پنگوئن تا کنون بارها در سینما و با حضور بازیگران متعددی به تصویر کشیده شده: بورگس مریدیت در 1966 و 1967، دنی دویتو در 1992، رابین لرد تیلور در 2014 و کالین فارل در 2022.

در این یادداشت قرار است به سریال پنگوئن با بازی کالین فارل بپردازیم.

سریال پنگوئن

پنگوئن یک مجموعه تلویزیونی درام جنایی آمریکایی و خالق آن لورن لفرانک است. این مینی‌سریال بر پایه شخصیت ضد قهرمانی به همین نام و دنیای کمیک دی‌سی الهام گرفته شده و به قدرت رسیدن این کاراکتر را در دنیای خلافکاران شهر گاتهام بررسی می‌کند.

تا کنون یک اپیزود از این سریال منتشر شده و همین برای کشاندن افراد زیادی به پای تلویزیون کافی است. پنگوئن توانسته نقدهای مثبتی دریافت کند و 5.3 میلیون بیننده در سرتاسر جهان داشته باشد.

پس از پخش سریال جدید دنیای دی‌سی تماشای فیلم‌های «بت‌من» نیز 3.5 برابر افزایش داشته است.

داستان سریال پنگوئن

داستان «پنگوئن» یک هفته پس از وقایع فیلم «The Batman» به کارگردانی مت ریووز، محصول 2022 اتفاق می‌افتد. نمی‌شود به سادگی آن را داستان یک ضدقهرمان فرض کرد. در عوض مینی‌سریال جدید HBO بر ظهور آز کابپالت متمرکز است.

در این اثر تلویزیونی خبری از قهرمان داستان یعنی بت‌من نیست و رابرت پتینسون در آن حضور ندارد.

عشق به قدرت در این شخصیت شرور به قدری مضحک می‌شود که دیگر هیچ چیزی جلودار آن نیست. بررسی ماهرانه جرم و جنایت از پنگوئن یک سریال پیچیده، ناراحت‌کننده و جذاب ساخته است.

آز، سوفیا و ویکتور

لورن لفرانک داستان سریال خود را پس از حمله ریدلر به گاتهام در فیلم، با قدرت آغاز می‌کند. اکنون محله‌های فقیرنشین خسارت بسیاری را متحمل شده و کارمین فالکون، رئیس آز کابلپات نیز مرده است. پنگوئن (با بازی متحیرکننده کالین فارل) می‌داند الان بهترین زمان ممکن برای وارد کردن ضربه است.

او به سرعت نقشه می‌کشد، اما ریسک آن بسیار بالا است. به تدریج کنترل دنیای زیرزمین را به دست می‌گیرد. از طرف دیگر خانواده فالکون قصد دارند حکومت چندین ساله خود را در گاتهام حفظ کنند.

با وجود ریختن طرح‌های شوم برای رسیدن به نوک هرم، آز از دو نکته غافل می‌شود: مواجه با ویکتور آگویلار و بازگشت سوفیا فالکون. سوفیا دختر کارمین فقید، سردسته مافیاست. آز هیچ‌گاه فکر نمی‌کرد سوفیا شب مرگ پدرش از تیمارستان آرکهام مرخص شود.

ویکتور نوجوانی خوش‌قلب و ترسوای است که همه‌چیز خود را در حملات ریدلر از دست داده است. آز بخشی از وجود خود را در این پسر بی‌پناه می‌بیند و سعی دارد پیوند خود را با او تقویت کند.

رابطه پدر و پسری که بین این دو شکل می‌گیرد، وجه دیگری از شخصیت پنگوئن را به تصویر می‌کشد و آسیب‌های فراوانی که شهر گاتهام و مادرش فرانسیس در جوانی به او زدند را یادآور می‌شود. اگر آز این همه سختی نمی‌کشید شاید سرنوشتش جور دیگری رقم می‌خورد.

برخلاف فعالیت‌های فجیح ویکتور، لطافت شخصیت او باعث می‌شود مخاطب برای لحظه‌ای شیطانی بودن نقشه‌های آز را به دست فراموشی بسپارد.

آز مردی است فاقد موقعیت اجتماعی مناسب، اما فردی است بسیار باهوش و با سرعت فکر بالا. او به دلیل مشکل فیزیکی که دارد می‌لنگد. به هر قیمتی که شده می‌خواهد کنترل شهر را به دست بگیرد. اطرافیان خود از جمله ویکتور را برای رسیدن به اهدافش گول می‌زند.

ویکتور نیز که تمام خواسته‌اش داشتن خانواده‌ایست، به هر طریقی وفاداری خود را به رئیسش ثابت می‌کند.

این مینی‌سریال علاوه بر پرداختن به اهداف و طرز تفکر آز، به مشکلات جامعه در نبود مدیریت صحیح می‌پردازد.

به همان اندازه که پنگوئن داستان آز را روایت می‌کند، در مورد سوفیا نیز هست. شخصیت آز با ناامیدی و دشواری‌هایی که تحمل کرده شکل گرفته است، اما شخصیت سوفیا در خشم دیرینه و رنج شدید ریشه دارد.

خانواده فالکون برای سالیان سال بر شهر گاتهام حکومت کرده‌اند و سوفیا در ناز و نعمت پرورش یافته. با این حال این داستان درام نشان می‌دهد که بالاترین و مرفه‌ترین طبقه بدون طبقه فقیر نمی‌تواند دوام بیاورد و این دو برای بقا به یکدیگر محتاج‌اند.

آز همانند آفتاب‌پرست رنگ عوض می‌کند و از نبوغ خاصی برخوردار است درحالی که شرور بودن سوفیا جور دیگری جلوه می‌کند.

کریستین میلیوتی با چهره معصوم خود از سوفیا شخصیتی حساب‌ شده و متفکری می‌سازد که قصد دارد در مرکز قدرت بایستد.

پرداختن به شخصیت آز و سوفیا در کودکی و به صورت فلش‌بک، جنگ روانی برای به دست آوردن و از دست دادن قدرت، یکی از بهترین جنبه‌های سریال پنگوئن است.

شهر گاتهام نیز شخصیت مهمی در داستان دارد. فساد، سواستفاده و احتکار می‌تواند روح زندگی برخی از شهروندان را بمکد و باعث رشد و ترقی برخی دیگر شود.

مینی‌سریال پنگوئن با پرداختن به نیروی شر در تمام طبقات و درجات، از دفتر شهردار گرفته تا دنیای زیرزمینی تبهکاران، بسیار پرجزئیات است و می‌توان از لحاظ جامعه‌شناسی بدان پرداخت.

لورن لفرانک و مت ریووز کار خود را با هنر و ضرافت هرچه تمام‌تر به تصویر کشیده‌اند، اما نباید از جادوی مایکل مارینو، گریمور این سریال غافل شویم.

مایکل مارینو کالین فارل را غیرقابل شناسایی و از آن هیولایی ساخته که در عین خوفناک بودن دلتان به حالش می‌سوزد. هرچه از عظمت کار او تعریف کنیم، کم‌کاری کرده‌ایم.

یکی دیگر از جنبه‌های روانشناختی سریال پنگوئن، تاثیر ضربه‌های روحی است که در طول زندگی انسان به او وارد می‌شود.

افرادی همانند سوفیا و آز به صورت ناگهانی به وجود نمی‌آیند. محیط آن‌ها را بدین شکل درآورده است.

جنایتکاران باید برای بقا، خود را با شرایط وفق دهند. مقاومت در برابر خشونت آدم را تغییر می‌دهد. هر چه باشد شیاطین به وجود نمی‌آیند بلکه خلق می‌شوند.

نقدهای سریال پنگوئن

دان ایناو/ فایننشال تایمز

سریال پنگوئن توقع خاموشی ایجاد می‌کند. در هشت اپیزود با تمرکز بر آز کابلپات و مافیا سزاوار تحسین بوده و به شدت تماشای آن رضایت‌بخش است.

دانیل فاینبرگ/ هالیوودریپورتر

پنگوئن در میان یک ساب ژانر اتفاق می‌افتد و به راحتی نمی‌شود از آن گذشت. اما داستان آن کمی با عجله پیش می‌رود و همین موضوع باعث می‌شود تا شخصیت‌های مکمل فوق‌العاده آن همانند کارمن اجوجو، مایکل کلی، کلسی براون و شهره آغداشلو به اندازه لیاقت خود دیده نشوند.

جاشوا رایان/ فندوم وایر

پنگوئن یک داستان جنایی در قالب سریال خانواده سوپرانو با شخصیت‌ها و بازیگری فوق‌العاده و جلوه‌های بصری جذاب است.

هوای ترن بویی/ اینورس

بازی وحشیانه و عجیب کالین فارل همانند آن چه در فیلم بت‌من شاهدش بودیم، تماشای سریال پنگوئن را به یکی از واجبات روزمره تبدیل می‌کند.

چیس هاچینسون/ کولایدر

کالین فارل بار دیگر در یک نقش پرسروصدا خارق‌العاده عمل کرده است.

آلن سپینوال/ رولینگ استون تنها بازیگری که از تمام حماقت‌های سریال فراتر رفته کسی نیست جز کریستین میلیوتی.

بازیگران سریال پنگوئن

کالین فارل بازیگر 48 ساله ایرلندی برای بازی در فیلم‌هایی چون «In Bruges» (در بروژ)، «The Lobster» (خرچنگ)، «The Banshees of Inisherin» (بنشی‌های اینشرین) شناخته شده است.

در سال 2022 برای نخستین بار در فیلم بت‌من و در نقش پنگوئن به ایفای نقش پرداخته است. این هنرمند برنده جوایز بسیاری از جمله گلدن گلوب و شیر طلایی جشنواره ونیز و همچنین برای بانشی‌های اینشرین نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شده است.

همکاری با کارگردان‌های مطرحی چون یورگوس لانیموس، مارتین مک دونا و وودی آلن در کارنامه حرفه‌ای کالین فارل می‌درخشد.

کریستین میلیوتی هنرپیشه و خواننده اهل ایالت متحده آمریکاست. وی بیشتر با سریال «How I Met Your Mother» (آشنایی با مادر) شناخته شده است.

از دیگر آثاری که در آن به بازی پرداخته می‌توان به «The Wolf of Wall Street» (گرگ وال استریت) و «Palm Springs» (پالم اسپرینگز) اشاره کرد.

رنزی فلیز، دیدره اوکانل، کلسی براون، کارمن اجوگو، مایکل زیگن، شهره آغداشلو و جیمز مادیو نیز در این سریال حضور دارند.

سریال پنگوئن از تاریخ 19 سپتامبر از طریق شبکه HBO و پلتفرم HBO Max پخش خود را آغاز کرد. هشت اپیزود دارد و هر قسمت آن به صورت هفتگی روی آنتن می‌رود.