چرا نوشتن Hamnet برای مگی اوفارل ۳۰ سال طول کشید؟

گزارش یاهو بر اساس گفت‌وگوهای تازه مگی اوفارل نشان می‌دهد که رمان تحسین‌شده «همنت» (Hamnet) که اکنون با اقتباس سینمایی کلویی ژائو و بازی جسی باکلی و پل مسکال دوباره خبرساز شده، در حقیقت ۳۰ سال در ذهن نویسنده مانده بود تا بالاخره نوشته شود.

اوفارل در گفت‌وگویی با (Globe Theater) و (H for History) توضیح می‌دهد که نخستین بار در دوران مدرسه، زمانی که معلمش اشاره کرد شکسپیر پسری به نام «همنت» داشته که چند سال پیش از نوشتن «هملت» درگذشته، جرقه این ایده در ذهنش زده شد. او می‌گوید این هم‌زمانی نام‌ها و مرگ کودک، پرسشی عمیق در ذهنش ایجاد کرد: «چه معنایی دارد که پدری نمایشنامه‌ای را به نام پسر از دست‌رفته‌اش بنویسد؟ و مادر او چه احساسی داشته است؟»

اما دلیل اصلی تأخیر طولانی، ترس مادرانه اوفارل بود. او در گفت‌وگو با (People) اعتراف می‌کند که تا زمانی که پسر خودش از سن ۱۱ سالگی عبور نکرده بود، نمی‌توانست داستان مرگ یک کودک را بنویسد. او می‌گوید: «یک خرافه عجیب داشتم؛ فکر می‌کردم نوشتن درباره مرگ پسری ۱۱ ساله قبل از اینکه پسرم از آن سن بگذرد، خطرناک است. احمقانه بود، اما نمی‌توانستم ریسک کنم».

اوفارل همچنین می‌گوید می‌دانست نوشتن این کتاب از نظر احساسی بسیار سنگین خواهد بود: «می‌دانستم باید خودم را جای مادری بگذارم که کنار تخت پسرش نشسته و مرگ او را تماشا می‌کند. قبل از اینکه پسرم از آن سن عبور کند، توان تحملش را نداشتم».

او سرانجام پس از ۳۰ سال ایده را نوشت و «همنت» به یکی از موفق‌ترین رمان‌های دهه تبدیل شد. اوفارل می‌گوید بخشی از شخصیت همنت از پسرش الهام گرفته، اما کتاب بعدی‌اش—«جایی که فرشته‌های برفی می‌روند» (Where Snow Angels Go)—به درخواست دخترش نوشته شد؛ دختری که هنگام دیدن نسخه نهایی «همنت» گفته بود: «این کتاب خیلی غمگین است. دفعه بعد یک داستان شاد بنویس».