کلویی ژائو: اصالت یعنی بازگشت به ریشه‌ها، نه الزام به نوآوری

کلویی ژائو، کارگردان فیلم (Hamnet)، در پادکست Filmmaker Toolkit درباره نگاه خود به مفهوم «اصالت» سخن گفت. او روایت کرد که هنگام فیلم‌برداری صحنه پایانی، موسیقی (This Bitter Earth) – نسخه کرال از قطعه مشهور (The Nature of Daylight) اثر مکس ریشتر – را بارها پخش کرده است. ریشتر که آهنگ تازه‌ای برای پایان فیلم نوشته بود، به ژائو یادآوری کرد این قطعه پیش‌تر در آثار بزرگی چون (Arrival) و (Shutter Island) استفاده شده است. اما ژائو با لبخند پاسخ داد که دغدغه‌اش «نو بودن» نیست، بلکه تأثیرگذاری و ایجاد تجربه‌ای آیینی برای مخاطب است.  

ژائو توضیح داد که واژه (original) در ریشه لاتین خود به معنای «آغاز» و «منبع» است، نه الزاماً «نو». او باور دارد فرهنگ امروز بیش از حد بر تولید چیزهای تازه تأکید دارد و همین امر باعث می‌شود هنرمندان از ارزش‌های گذشته و خرد نسل‌های پیشین غافل شوند. به گفته او، همان‌طور که جوامع سنتی با آیین‌ها، تکرار حرکات و موسیقی جمعی انسجام اجتماعی می‌آفریدند، سینما نیز می‌تواند با بهره‌گیری از این ابزارها حس یگانگی ایجاد کند.  

ژائو پس از موفقیت (Nomadland) و تجربه پرهزینه (Eternals)، چهار سال از کار فاصله گرفت تا به مطالعه سنت‌ها و آیین‌های قدیمی بپردازد. او می‌گوید انرژی‌اش از «جست‌وجوی افق‌های تازه» به «کاوش عمیق در لایه‌های گذشته» تغییر کرده است. این تغییر رویکرد، شیوه کار او با بازیگران، میزانسن و حتی انتخاب موسیقی را دگرگون کرده است. در صحنه پایانی (Hamnet)، حضور ۳۰۰ سیاهی‌لشکر و جسی باکلی در فضایی آیینی، نمونه‌ای از همین نگاه تازه بود.  

به باور ژائو، سینما امروز مسئولیت دارد همان نقشی را ایفا کند که شکسپیر در زمان خود بر عهده داشت: ایجاد وحدت اجتماعی از طریق داستان‌گویی. او می‌گوید بازگرداندن «ابزارهای قدیمی» به فرایند فیلم‌سازی نه‌تنها اصالت را خدشه‌دار نمی‌کند، بلکه می‌تواند تجربه‌ای عمیق‌تر و انسانی‌تر برای مخاطبان خلق کند.