جیمی کمپل باور از بازی «چندلایه و چندشآور» وکنا در اپیزود ۷ فصل پنجم میگوید
جیمی کمپل باور میگوید در این بخش از فصل پنجم (Stranger Things)، لایههای پنهان شخصیت دوباره آشکار میشود و او عمداً تلاش کرده نشانههای فیزیکی و احساسی سقوط دوبارهٔ هنری کریل به هیولایی درونیاش را نشان دهد. او توضیح میدهد که این تغییرات کاملاً حسابشده بوده و حاصل گفتوگوهای دقیق او با برادران دافر:
«در بعضی صحنهها حس میکردم ماسک دارد میافتد و واقعیت برمیگردد. وقتی اپیزود ۷ را دیدم، با خودم گفتم: این واقعاً چندشآور است.»
او میگوید برای ساختن این نسخهٔ جدید از وکنا، بخشهایی از کاراکترسازی فصل چهارم را برداشت و «دنیایی تازه» دور آن ساخت تا بتواند لایهبرداری تدریجی شخصیت را در بخش دوم نشان دهد. باور این روند را «ذهنی، سنگین و البته لذتبخش» توصیف میکند.
بازی مقابل کودکان: «ترسناک است وقتی نیت تاریک را پنهان میکنی»
باور میگوید بازی در نقش وکنایی که هیچ اهمیتی به کودکان نمیدهد، هنگام کار با بازیگران خردسال تجربهای عجیب بوده است:
«بچهها میفهمند وقتی واقعی نیستی. اینکه نیت تاریک را جلویشان پنهان کنی، واقعاً ترسناک است.»
با این حال، او تأکید میکند که پشت صحنه فضای کاملاً دوستانهای داشتهاند و بین برداشتها بازی میکردهاند.
صحنهٔ غار: ترس یا امتناع؟
در پاسخ به پرسشی دربارهٔ صحنهٔ غار و دلیل امتناع وکنا از ورود، باور با طرح پرسشی متقابل میگوید این لحظه میتواند نشانهای از ناتوانی یا نخواستن باشد:
«آیا انتخاب است؟ یا ترس؟ از چه…؟»
او اضافه میکند که این تضاد، تغذیه از ترس دیگران در حالیکه با ترس خود روبهرو نمیشود، «هستهٔ هیولایی شخصیت» را شکل میدهد و نوعی ریاکاری درونی را نشان میدهد.