وقتی راجر ایبرت فیلم رابرت داونی جونیور را به‌شدت کوبید؛ نقدی که هنوز بحث‌برانگیز است

فیلم (The Pick-Up Artist) به کارگردانی جیمز توباک، در سال ۱۹۸۷ به‌عنوان یک کمدی سبک با رگه‌هایی از داستان‌های گانگستری ساخته شد؛ ترکیبی که از همان ابتدا واکنش‌های متفاوتی را برانگیخت. رابرت داونی جونیور در این فیلم نقش یک معلم ۲۱ ساله را بازی می‌کند که وقت آزادش را صرف تلاش برای جلب توجه زنان می‌کند؛ شخصیتی که امروز بسیاری آن را «مسئله‌دار» می‌دانند. او در جریان یکی از این تلاش‌ها با زنی جوان با بازی مالی رینگوالد آشنا می‌شود؛ زنی که ۲۵ هزار دلار بدهی به یک گانگستر نیویورکی دارد و درگیر مراقبت از پدر الکلی‌اش است.

راجر ایبرت، منتقد مشهور شیکاگو سان‌تایمز، در نقد خود به‌شدت از فیلم انتقاد کرد و تنها نیم‌ستاره به آن داد. او نوشت که فیلم تلاش می‌کند یک «فیلم نوجوانانه» را با یک «داستان قمار و بدهی مافیایی» ترکیب کند؛ ترکیبی که از نظر او کاملاً ناموفق بود. ایبرت همچنین معتقد بود که رینگوالد که ستاره اصلی فیلم محسوب می‌شد، به‌طور قابل‌توجهی کم‌استفاده شده و نقش او زیر سایه بازی پرحرف و پرتحرک داونی قرار گرفته است.

ایبرت در بخشی از نقد خود نوشت که داونی «هیچ کاری برای شایستگی نقش اصلی انجام نمی‌دهد» و شخصیت او را به «پسربچه‌ای که در آینه تمرین مخ‌زدن می‌کند» تشبیه کرد. این لحن تند در زمان انتشار نقد نیز توجه بسیاری را جلب کرد، زیرا دیگر منتقدان فیلم را «متوسط اما قابل‌قبول» توصیف کرده بودند و واکنش ایبرت بسیار شدیدتر از جریان غالب بود.

با وجود این نقد تند، فیلم در حافظه سینمای دهه ۸۰ به‌عنوان یک اثر سبک و سرگرم‌کننده باقی مانده است؛ نه شاهکار و نه فاجعه. اما نقد ایبرت همچنان به‌عنوان نمونه‌ای از روزهایی که حال‌وهوای یک منتقد می‌تواند بر قضاوتش سایه بیندازد، نقل می‌شود.