فیلم Poltergeist کلاسیک دهه ۸۰ از اسکلت‌های واقعی در صحنه‌هایش استفاده کرد
در صحنه پایانی فیلم (Poltergeist)، شخصیت دایان فریلینگ با بازی جو بث ویلیامز وارد یک استخر نیمه‌تمام و گل‌آلود می‌شود و اسکلت‌های انسانی در آب کنار او شناورند. ویلیامز بعدها تأیید کرد که اسکلت‌ها واقعی بوده‌اند و آرایشگر فیلم، کریگ ریاردون، نیز شهادت داد که از اسکلت‌های واقعی انسان استفاده شده است.
این موضوع باعث شایعاتی درباره «نفرین» فیلم شد، به ویژه پس از مرگ‌های تراژیک بازیگران نوجوان مانند هدر اورورک و دومینیک دان در فاصله کمی پس از فیلم‌ها. با این حال، ریاردون توضیح داد که استفاده از اسکلت‌های واقعی در فیلم‌های ترسناک تاریخچه طولانی دارد و ربطی به مرگ بازیگران ندارد. او به نمونه‌هایی مانند (House on Haunted Hill) و (Frankenstein) اشاره کرد که در آن‌ها نیز اسکلت واقعی به کار رفته بود.
به گفته ریاردون، دلیل اصلی استفاده از اسکلت واقعی، صرفه‌جویی در هزینه‌ها بود، چرا که ساخت اسکلت مصنوعی گران‌قیمت است. او همچنین تأکید کرد که نسبت دادن مرگ بازیگران به اسکلت‌ها، بی‌احترامی به آن‌هاست و «اسکلت‌ها صرفاً ابزار سینمایی هستند».
با این حال، پرسش‌های اخلاقی درباره منبع این اسکلت‌ها همچنان باقی است، چرا که در ایالات متحده قوانین مشخصی برای خرید و فروش باقی‌مانده‌های انسانی برای اهداف آموزشی یا سینمایی وجود ندارد.