کوثر بن هنیه: رها کردن پروژه تاریخی برای روایت صدای هند رجب
کوثر بن هنیه، کارگردان تونسی که با فیلمهای «مردی که پوستش را فروخت» (The Man Who Sold His Skin) و «چهار دختر» (Four Daughters) دو بار نامزد اسکار شده بود، در گفتوگویی با TheWrap توضیح داد چرا پروژه تاریخی خود درباره هنر اسلامی را رها کرد و به سراغ ساخت « صدای هند رجب» (The Voice of Hind Rajab) رفت.
این فیلم بازآفرینی تماس تلفنی هند رجب، دختر ششسالهای است که در غزه در خودرویی گرفتار شده بود؛ جایی که اعضای خانوادهاش کشته شده بودند و او با صدای لرزان از امدادگران هلالاحمر کمک میخواست. بن هنیه گفت شنیدن این صدا برایش به معنای یک فراخوان شخصی بود: «احساس کردم او از من کمک میخواهد.»
فیلم از زاویه دید کارکنان هلالاحمر روایت میشود؛ کسانی که تلاش داشتند به هند کمک کنند اما ناتوان بودند. بن هنیه تأکید کرد که انتخاب استفاده از صدای واقعی دختر به جای بازآفرینی تصویری، تصمیمی آگاهانه بود تا «فوریت لحظه» حفظ شود. او افزود: «این صدا بهتنهایی تصویری کامل از آنچه در اطرافش رخ میداد ارائه میدهد.»
پیش از آغاز تولید، او با خانواده هند و امدادگران واقعی تماس گرفت و اجازه گرفت. مادر هند که هنوز در غزه بود، نهتنها موافقت کرد بلکه در پایان فیلم نیز حضور دارد.
بن هنیه گفت ساخت این فیلم از نظر احساسی بسیار دشوار بود، زیرا بازیگران باید به صدای واقعی دختر واکنش نشان میدادند و همین امر فضای صحنه را سنگین میکرد. او تأکید کرد که سینما باید بستری برای همدلی باشد و افزود: «در زمانی که انسانیت زیر سؤال میرود، وظیفه ما روایت چنین صداهایی است.»
«صدای هند رجب» اکنون بهعنوان یکی از آثار بحثبرانگیز جشنوارههای بینالمللی شناخته میشود و بار دیگر جایگاه بن هنیه را بهعنوان فیلمسازی متعهد به روایتهای انسانی تثبیت کرده است.