تابو شکنی تلویزیون در شب یلدا / نمایش کامل آلات موسیقی در «هزار و یک»
به نقل از روزنامه قدس، تلویزیون در سالهای اخیر همواره یکی از کانونهای اصلی بحث و نقد در فضای رسانهای و افکار عمومی بوده است؛ رسانهای که هر تغییر کوچک در رویکرد، محتوا یا شیوه اجرا در آن، بهسرعت مورد توجه مخاطبان و تحلیلگران قرار میگیرد. مناسبتهایی مانند شب یلدا، بهعنوان یکی از مهمترین آیینهای فرهنگی ایرانیان، فرصتی ویژه برای سنجش نگاه مدیران رسانه ملی به خواست و سلیقه مخاطب به شمار میآید؛ شبی که تلویزیون تلاش میکند با ویژهبرنامههای سرگرمکننده، شاد و خانوادگی، سهمی در دورهمیهای مردم داشته باشد و جایگاه خود را در رقابت با سایر رسانهها حفظ کند.
امسال نیز سیما با تدارک برنامههای متنوع، کوشید تا در طولانیترین شب سال همراه مخاطبان باشد؛ اما آنچه بیش از صرف سرگرمی جلب توجه کرد، بروز اتفاقاتی بود که فراتر از چارچوبهای معمول و تثبیتشده تلویزیون ارزیابی میشود. رخدادهایی که برخی آن را نشانهای از «تغییر رویکرد» و برخی دیگر «تابوشکنی» میدانند؛ تغییراتی که اگرچه محدود و موردی به نظر میرسند اما بازتاب گستردهای در شبکههای اجتماعی و محافل رسانهای داشتند.
نمایش برخی صحنهها، طرح برخی موضوعات و دعوت از چهرههایی که پیشتر حضورشان در قاب تلویزیون با اما و اگر همراه بود، بار دیگر این پرسش را مطرح کرده است که آیا رسانه ملی در مسیر بازتعریف رابطه خود با مخاطب گام برداشته یا آنچه دیده میشود صرفاً تصمیماتی مقطعی و مناسبتی است. شب یلدای امسال، بهواسطه همین اتفاقات، به شبی تبدیل شد که برنامههای تلویزیون نهتنها دیده شدند بلکه وارد میدان حاشیه و نقل محافل رسانه ای شدند.
فصل دوم «هزار و یک» با اجرای هومن حاجی عبدللهی، شب یلدا روی آنتن رفت تا با خلق لحظاتی سرگرم کننده، شب های طولانی زمستان را برای مردم کوتاه تر کند.
افتتاحیه قسمت اول فصل دوم این برنامه با اجرای قطعه ای توسط گروه ارکستر سمفونیک همراه بود که در این اجرا همه سازها بدون هیچ محدودیتی به نمایش درآمد و اتفاقی کم سابقه و حتی بی سابقه در تلویزیون به شمار می رفت.
موضوعی که احتمالا نشان از تغییر رویه سکانداران تلویزیون دارد و می توان آن را به فال نیک گرفت که خواست و سلیقه مردم مورد توجه مدیران سازمان قرار گرفته و رسانه ملی عزمش را برای جذب مخاطب، جزم کرده است.
سالها تلویزیون از نمایش آلات موسیقی پرهیز می کرد و حالا نمایش اجرای زنده یک گروه ارکستر سمفونیک، نشان از تغییر رویه سیما در مواجهه با مقوله موسیقی داشت.
تابوشکنی یلدایی برنامه های سیما فقط به همین یکی ختم نمی شود، برنامه «برمودا» با اجرای کامران نجف زاده نیز با دعوت از محمدرضا حیاتی، بار دیگر بحث علاقه این مجری سابق تلویزیون را به صدای ابی (خواننده لس آنجلسی) پیش کشید. این درحالیست که گفته می شد این گوینده خبر به دلیل مصاحبه ای که در آن به صدای این خواننده ابراز علاقه کرده بود، از تلویزیون اخراج شده است. حیاتی در این برنامه، بخشی از قطعه «پوست شیر» ابی را هم خواند.
به نظر می رسد مدیران سیما برای اینکه خودشان را از این افترا، مبرا کنند با دعوت از حیاتی در برنامه برمودا و طرح پرسشی درباره خواننده مورد علاقه او و حتی خواندن همان قطعه با صدای خودش، اعلام کرده اند که مشکلی با این ماجرا نداشته اند.
از سوی دیگر به شکلی غیرمستقیم این پیام را به مخاطبان می دهند که گاردشان را باز کرده اند و نسبت به مسائلی که پیش از این نسبت به آن حساسیت وجود داشت، انعطاف بیشتری خواهند داشت.
ادامه مسیر تولیدات تلویزیون نشان می دهد که این تغییر رویه، یک سیاست پایدار است یا تصمیمی مناسبتی و یک شبه!