فیلم Rain Man تنها برنده اسکار دهه ۸۰ که راجر ایبرت به آن امتیاز کامل نداد

دهه‌ ۱۹۸۰ در سینما با ترکیبی از بلاک‌باسترهای پرمفهوم و آثار مستقل همراه بود. در این میان، برندگان اسکار بهترین فیلم مانند (Ordinary People)، (Amadeus)، (Platoon) و (The Last Emperor) همگی از ایبرت امتیاز کامل چهار ستاره دریافت کردند. تنها استثنا (Rain Man) در سال 1988 بود.  

این فیلم داستان چارلی بَبیت (تام کروز) را روایت می‌کند؛ مردی فرصت‌طلب که پس از مرگ پدرش درمی‌یابد برادر مبتلا به اوتیسمی به نام ریموند (داستین هافمن) دارد. دارایی پدر به ریموند می‌رسد و چارلی تلاش می‌کند از این وضعیت بهره‌برداری کند، اما در نهایت رابطه‌ای انسانی میان دو برادر شکل می‌گیرد.  

ایبرت در نقد خود نوشت که فیلم ارزشمند است، اما پرسشی اساسی درباره امکان برقراری رابطه با افراد مبتلا به اوتیسم مطرح کرد. او در ابتدای نقد، مقایسه‌ای جنجالی میان ارتباط با افراد اوتیستیک و ارتباط با گربه‌ها انجام داد؛ عبارتی که حتی در زمان انتشار نیز بحث‌برانگیز بود و امروز به‌عنوان نمونه‌ای از برداشت‌های محدود نسبت به اوتیسم شناخته می‌شود.  

با وجود این، ایبرت بازی هافمن را ستود و اجرای کروز را یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های او دانست. مشکل اصلی او، به گفته‌ مقاله‌ی جدید، این بود که نتوانست به‌طور کامل مضمون فیلم را درک کند.  

منتقدان امروز معتقدند (Rain Man) با وجود نگاه محدود آن زمان به اوتیسم، همچنان اثری مهم در تاریخ سینماست و توانست توجه عمومی را به این موضوع جلب کند. این فیلم در نهایت جایزه اسکار بهترین فیلم را دریافت کرد و به یکی از آثار شاخص دهه‌ ۸۰ بدل شد.