چرا Cellular هنوز یکی از دستکمگرفتهشدهترین اکشنهای جیسون استاتهام و کریس ایوانز است؟
جیسون استاتهام و کریس ایوانز امروز از بزرگترین ستارههای اکشن و بلاکباسترهای هالیوود هستند؛ اولی با مجموعهای از فیلمهای اکشن خشن و پرفروش، و دومی با نقش «کاپیتان آمریکا» در MCU. اما سالها پیش از آنکه این دو به چهرههای اصلی سینمای جریان اصلی تبدیل شوند، در فیلم (Cellular) حضور داشتند؛ اثری که بهگفته نویسنده مقاله، «بهاندازه کافی دربارهاش صحبت نمیشود».
در (Cellular)، ایوانز نقش «رایان» را بازی میکند؛ دانشجویی معمولی که بهطور اتفاقی تماس زنی ربودهشده (با بازی کیم بسینگر) را دریافت میکند. او تنها امید این زن برای نجات است و باید در میان هرجومرج لسآنجلس و مشکلات تکنولوژی ابتدایی موبایل در اوایل دهه ۲۰۰۰، راهی برای کمک پیدا کند. استاتهام نیز در نقش یکی از مأموران پلیس وارد ماجرا میشود و مسیر او با رایان تلاقی میکند.
فیلم در زمان اکران نه نقدهای درخشانی گرفت و نه فروش چشمگیری داشت، اما امروز بسیاری آن را یک اکشن تابستانی کلاسیک میدانند؛ فیلمی پرتنش، پرهیجان و سرگرمکننده که دو ستاره آیندهدار را در ابتدای مسیر حرفهایشان نشان میدهد.
بخش دوم مقاله به رابطه کریس ایوانز با تلفن همراه میپردازد؛ موضوعی که در زمان ساخت فیلم برای او چالشبرانگیز بود. ایوانز در مصاحبهای قدیمی با IGN گفته بود که «از اینکه همیشه در دسترس باشد متنفر است» و حتی دیرتر از دوستانش موبایل خریده بود. او توضیح داده بود که برای بازی در (Cellular) مجبور شده رفتارهای ناخودآگاه مردم هنگام مکالمه تلفنی را زیر نظر بگیرد تا نقش را طبیعیتر ایفا کند.
ایوانز سالها بعد نیز در گفتوگویی با Collider از «دلتنگی برای دکمه خانه» در آیفونهای قدیمی گلایه کرده بود؛ نشانهای از اینکه رابطه او با تکنولوژی هنوز هم چندان دوستانه نیست.
در مجموع، مقاله تأکید میکند که (Cellular) با وجود سادگیاش، یکی از سرگرمکنندهترین اکشنهای دهه ۲۰۰۰ است و ارزش دوبارهدیدن دارد؛ بهویژه حالا که هر دو بازیگر به ستارههای بزرگ تبدیل شدهاند.