نقد سریال بامداد خمار، قسمت نهم | اصلان وارد می شود

اختصاصی سلام سینما - یاشار آبتین: رابرت مک‌کی در کتاب «داستان: ساختار، سبک و اصول فیلمنامه‌نویسی» هنگام بحث در مورد شخصیت‌پردازی یادآور می‌شود که بُعد یعنی تضاد. شخصیت زمانی چندبعدی می‌شود که یا ویژگی‌های درونی‌اش در تعارض با هم قرار بگیرند یا تضادی بین شخصیت ظاهری و شخصیت باطنی او وجود داشته باشد. همیشه شخصیت اصلی داستان باید بیشترین تعداد بُعد را داشته باشد.

با این وجود یکی از مزایای سریال‌ها نسبت به فیلم‌های سینمایی این است که می‌توان تعداد بیشتری از شخصیت‌های چندبُعدی را خلق کرد و این کاری است که نرگس آبیار و حسین کیانی در «بامداد خمار» انجام داده‌اند.

در قسمت‌های اخیر شاهد این بودیم که شخصیت‌هایی چون منصور (دانیال پورصباح) از حالت تک‌بعدی خارج شدند و ویژگی‌های جدیدی را از خود نشان دادند. در قسمت نهم نوبت اصلان (حمید صفت) بود تا تصویر جدیدی از خود عرضه کند. اصلان تا قبل از قسمت نهم حضور فیزیکی چندان پررنگی در سریال نداشت. او را بیشتر به‌عنوان جوانی جذاب، مبادی آداب و پایبند به الگوهای معاشرت به سبک غربی شناخته بودیم. با این وجود در دو سکانس برگزیده و کلیدی قسمت نهم «بامداد خمار» شاهد چهره تازه‌ای از او هستیم.

هر دو سکانس به تقابل دو رقیب عشقی، اصلان و منصور، اختصاص دارند. در سکانس اول که تقابلی کلامی کنار حجره عطاءالدوله (با بازی حسین کیانی) است، اصلان در ابتدا سعی می‌کند با همان الگوی قبلی پیش برود اما زمانی که با تداوم حملات تند منصور روبه‌رو می‌شود، انگار به ریشه‌های خود برمی‌گردد. جزییات هوشمندانه‌ای که در طول این سکانس رعایت شده است (از تغییر در جمله‌بندی تا دگرگونی تدریجی لحن ادای دیالوگ‌ها توسط صفت) به ما نشان می‌دهد که اصلان رقیبی نیست که به این سادگی‌ها از دور خارج شود و می‌تواند به‌شیوه‌ای سنتی با رقبایش برخورد کند.

سکانس دوم، دوئل میان دو رقیب عشقی با استفاده از قهوه قجری، با اختلاف مهم‌ترین سکانس قسمت نهم و جدی‌ترین تقابل رقبا تا این‌جا است. در این سکانس اصلان را شخصیتی جسورتر از منصور می‌یابیم که حاضر است برای رسیدن به هدف هر کاری انجام دهد. این ویژگی لزوما نشان‌دهنده عشق بی‌حد او به محبوبه نیست بلکه جاه‌طلبی عمومی‌تری را نشان می‌دهد که به این سادگی‌ها کنترل‌شدنی نیست.

تلاش برای افزایش پیچیدگی شخصیت‌ها عاملی است که ریتم نسبتا کند پیشروی داستان را در «بامداد خمار» توجیه می‌کند. نکته جالب این است که علی‌رغم حضور فیزیکی کم‌رنگ‌تر اصلان و منصور نسبت به رحیم، سازندگان «بامداد خمار» تاکنون توجه بیشتری به ابعاد مختلف شخصیت‌ آن‌ها داشته‌اند. با این روند به‌نظر می‌رسد که به‌زودی نوبت تمرکز بر رحیم هم خواهد رسید.