وقتی گلشیفته فراهانی کچل کرده بود و فوتبال بازی می‌کرد
سال ۱۳۷۷ داریوش مهرجویی فیلمی را بر اساس یکی از داستان‌های گلی ترقی نازنین ساخت که نامش شد «درخت گلابی»؛ عاشقانه‌ای که روایت دلنشینی از عشق بی فرجام دوران نوجوانی بود.
فیلم ستایش منتقد و تماشاگر را توامان برانگیخت، اما شاید مهم‌ترین نکته فیلم پدیده کم سن و سالی بود به نام گلشیفته فراهانی که بازی بی نقصش سیمرغ بلورین را برای او به ارمغان آورد. به تازگی محمد رضا شهبانی نوری بازیگر نقش محمود در مصاحبه با آوش نکات جالبی را در مورد فراهانی بیان کرده است:
«در واقع گلشیفته فراهانی یا همان گلی خانه شان کوچه پایینی خانه ما بود. ما در یوسف آباد بودیم و گلی را برای این فیلم کچل کرده بودند. ما در کوچه مان فوتبال بازی می‌کردیم گلی می‌آمد و می‌ایستاد کسی نمی‌دانست که او دختر است.
آن‌ها فکر می‌کردند پسربچه است که کچل کرده است. فوتبال بازی می‌کردیم. همدیگر را می‌دیدیم روز‌های خیلی خوب و باشکوهی بود در زندگیم. روز‌های خاطره انگیزی که دیگر تکرار نمی‌شود.
اما زمانی که جشنواره فیلم فجر شد و گلی جایزه گرفت، من زمانی خجالت می‌کشیدم و این موضوع را نمی‌گفتم، اما الان میبینم که خجالت ندارد و یک چیز طبیعی است روزی که گلشیفته جایزه گرفت و من نگرفتم من ۲۴ساعت گریه کردم.»