فرانسیس فورد کاپولا: موفقیت پدرخوانده مسیر هنری‌ام را منحرف کرد

فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان برنده اسکار، در مصاحبه‌ای با نیویورکر و بازخوانی تجربه ساخت «پدرخوانده» (۱۹۷۲) توضیح داد که موفقیت این فیلم مسیر حرفه‌ای او را به شکلی ناخواسته تغییر داد. او گفت: «این فیلم باعث شد کل کارنامه‌ام به سمت دیگری برود، در حالی‌که می‌خواستم به‌عنوان نویسنده-کارگردان آثار کاملاً شخصی بسازم.»  

کاپولا در ابتدا علاقه‌ای به ساخت «پدرخوانده» نداشت و آن را صرفاً یک پروژه استودیویی می‌دید. اما زمانی که توانست داستان را به شکل یک حماسه خانوادگی با روح تراژیک سیسیلی بازآفرینی کند، تصمیم گرفت در برابر فشارهای استودیو مقاومت کند. انتخاب مارلون براندو، سبک بصری تاریک گوردون ویلیس و رد بسیاری از یادداشت‌های مدیران پارامونت، بخشی از این مبارزه بود.  

موفقیت فیلم، که جایزه اسکار بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه اقتباسی را برای کاپولا و ماریو پوزو به همراه داشت، به او قدرت داد تا پروژه‌های شخصی‌تری مانند (The Conversation) و بعدها (Apocalypse Now) را پیش ببرد. با این حال، کاپولا معتقد است همین موفقیت او را به سمت تأسیس استودیوی زوئتروپ سوق داد؛ شرکتی که با شکست تجاری (One from the Heart) ضربه سختی خورد. او گفت: «بزرگ‌ترین ناامیدی کارنامه‌ام این است که هیچ‌کس واقعاً نمی‌خواهد من کارهای شخصی‌ام را بسازم.»  

کاپولا همچنین تجربه ساخت «پدرخوانده» را «دورانی وحشتناک» توصیف کرد؛ زمانی که با بحران اعتمادبه‌نفس، مشکلات خانوادگی و فشارهای شدید تولید روبه‌رو بود. او افزود: «فکر کردن به آن دوران هنوز هم برایم تهوع‌آور است.»  

با وجود این نگاه انتقادی، «پدرخوانده» و دنباله‌هایش جایگاه کوپولا را در تاریخ سینما تثبیت کردند و بسیاری از منتقدان (Apocalypse Now) را شاهکار بی‌بدیل او می‌دانند.