طراحی هیولای انسانی در فرانکنشتاین گیرمو دل تورو
مایک هیل، طراح گریم و پروتز فیلم (Frankenstein)، در گفت‌وگویی با ورایتی توضیح داد که برای خلق این موجود، از ظاهر زامبی‌وار پرهیز کرده و به‌جای آن، بر احساسات انسانی و واقع‌گرایی فیزیکی تمرکز کرده است. او گفت: «اگر زیادی به جلوه‌های ویژه دیجیتال تکیه کنیم، حس واقعی بودن از بین می‌رود. این فیلم باید ملموس و عملی باشد.»
در این نسخه، اسکار آیزاک نقش ویکتور فرانکنشتاین را ایفا می‌کند؛ دانشمندی که با تکه‌های بدن سربازان کشته‌شده در میدان جنگ، موجودی را خلق می‌کند. هیل برای طراحی بدن مخلوق، از رنگ‌های متفاوت، ستون فقرات باز و فرم خمیده استفاده کرده تا حس درد و مرگ را منتقل کند. او افزود: «این بدن باید حس مزاحمت برای بدن انسان را منتقل کند. خم‌شدگی و باز بودن ستون فقرات، واکنش احساسی مخاطب را برمی‌انگیزد.»
جیکوب الوردی برای ایفای نقش، ۲۰ بار پروتز کامل بدن را پوشید و به گفته هیل، «هرگز شکایتی نکرد». تنها بخش‌هایی از صورت او که بدون پروتز باقی ماندند، نوک بینی، لب بالا و چانه بودند. هیل همچنین با افزودن ابروهای برجسته و بینی قوی‌تر، تلاش کرد چهره الوردی را کمی بالغ‌تر و نزدیک‌تر به تصویر کلاسیک فرانکنشتاین کند، بدون آن‌که به هیولایی اغراق‌شده تبدیل شود.
دل تورو با تأکید بر پیام بخشش در این فیلم، موجود خود را نه هیولا، بلکه انسانی با احساسات توصیف کرده است. این رویکرد، طراحی گریم را نیز تحت تأثیر قرار داده و باعث شده تمرکز بر چشم‌ها و نگاه شخصیت باشد، نه بر جلوه‌های ترسناک.