«میمیک»؛ فیلم ترسناک فاجعهبار ۱۹۹۷ که الهامبخش Hellboy شد

«میمیک» (Mimic) داستان سوسکهایی بیماریزا را روایت میکند که برای کنترل آنها یک حشره مهندسیشده ایجاد میشود، اما این موجود به تهدیدی کشنده تبدیل میشود. فیلم با بازی میرا سوروی، جاش برولین و جرمی نورتام، اگرچه از نگاه برخی علاقهمندان به ترسناکهای حشرات، جذاب است، اما گیرمو دل تورو تجربه همکاری با برادران واینستین و شرکت Miramax را ترسناکتر از خود فیلم میدانست.
در خلال تولید دشوار «میمیک»، دل تورو با کتابهای کمیک «هلبوی» (Hellboy) آشنا شد و این اثر بعدها الهامبخش فیلم لایواکشن ۲۰۰۴ او شد. او درباره این کشف گفت که خواندن «هلبوی» بهترین اتفاق در طول ساخت «میمیک» بود و باعث شد به دنیای تخیل و شخصیتهای جدید وارد شود.
دل تورو نسخه نهایی «میمیک» را که توسط Miramax منتشر شد، هرگز نپسندید، اما در سال ۲۰۱۱ نسخه کارگردان فیلم منتشر شد که حدود ۱۰ تا ۱۲ دقیقه صحنههای اضافی و تمرکز بر شخصیتها و تم داستان را بازگرداند. این تجربه به او امکان داد فیلم را به شکل نزدیکتر به دیدگاه خود به نمایش بگذارد و همزمان مسیر خلق «هلبوی» و موفقیتهای بعدیاش را هموار کرد.
در نهایت، «میمیک» گرچه با مشکلات فراوان همراه بود، اما نقطه عطفی برای دل تورو شد و مسیر او را به سمت یکی از محبوبترین آثار ابرقهرمانی غیرمارول و غیر دیسی هموار کرد.