بازگشت Kill Bill با نسخه کامل؛ شکوه هنری و سایه جنجالها
فیلم «بیل را بکش» (Kill Bill) ساخته کوئنتین تارانتینو پس از دو دهه با نسخهای تازه به سالنهای سینما بازگشته است. این نسخه که (The Whole Bloody Affair) نام دارد، روایت دو بخش اصلی را در یک فیلم چهار ساعته ترکیب میکند و شامل صحنههای حذفشده و خشونت کامل بدون سانسور است. از جمله تغییرات مهم، بازگشت رنگی کامل به سکانس خونریزی باشگاه یاکوزا و طولانیتر شدن بخش انیمیشنی مربوط به گذشته شخصیت «اورن ایشی» با بازی لوسی لیو است.
این نسخه تازه، بازی اوما تورمن در نقش «عروس» را بهصورت یکپارچه و ممتد نمایش میدهد؛ اجرایی که بسیاری آن را نقطه اوج کارنامه او میدانند. تورمن در این فیلم ترکیبی از دیالوگهای طولانی، لحظات احساسی و صحنههای اکشن نفسگیر را ارائه میکند و شخصیت «بئاتریکس کیدو» را به یکی از نمادهای سینمای انتقامی بدل میسازد.
با این حال، بازگشت فیلم بار دیگر بحثهای قدیمی درباره شرایط ساخت آن را زنده کرده است. تورمن در سال ۲۰۱۸ فاش کرد که در جریان فیلمبرداری به دلیل اصرار تارانتینو برای اجرای یک صحنه خطرناک، دچار سانحه جدی شد. او همچنین گفت برخی صحنههای تحقیرآمیز شخصیتش توسط خود تارانتینو اجرا شده است. این افشاگریها نگاه تازهای به فیلم انداخته و پرسشهایی درباره مرز میان هنر و سوءاستفاده در پشتصحنه سینما مطرح کرده است.
با وجود این جنجالها، «بیل را بکش» همچنان یکی از آثار شاخص تارانتینو باقی مانده و نسخه جدید فرصتی است تا مخاطبان نسل تازه آن را روی پرده بزرگ تجربه کنند. کارشناسان معتقدند این بازگشت میتواند جایگاه تورمن را بهعنوان یکی از بازیگران بزرگ سینمای معاصر دوباره برجسته کند و در عین حال بحثهای اخلاقی درباره شرایط تولید آثار سینمایی را پررنگتر سازد.