یادداشت ستایش‌آمیز یک روزنامه‌نگار در مورد بازی مرجانه گلچین در بامداد خمار: الحق که دود از کُنده بلند می‌شود!
هادی اعتمادی مجد، نویسنده و روزنامه‌نگار، متنی را در ستایش نقش «دایۀ» خوش سر و زبان و زبر و زرنگ سریال بامداد خمار با بازی مرجانه گلچین نوشته که در ادامه می‌توانید آن را بخوانید.
مرجانه گلچین در دهه ششم زندگی، همچنان می‌تواند غافلگیرکننده ظاهر شود. در نقشی به ظاهر فرعی و کم اهمیت، چنان با دلربایی و شیرین زبانی، قاپ دوربین را بدزدد که بیننده دلش بخواهد مدام توی قاب دنبالش بگردد.
«دایۀ» خوش سر و زبان و زبر و زرنگ سریال بامداد خمار، کمِ کمِ یکی دو دهه بیشتر از گلچین، عمر از خدا گرفته. گوش‌های تیزی دارد و یواشکی‌های محبوبه (ترلان پروانه) و خواهرانش را از دور می‌خواند. مابین درد دل‌های نازنین (لاله اسکندری) و بصیرالملک (علی مصفا) جا می‌شود و امور زنانه را خوب سیاست می‌کند.
زیر حجاب سنتی و با شرم و حیای زنان دوره قاجار و به عنوان خدم و حشم یک خانه اعیانی، دیگر مرجانه گلچین قابل شناسایی نیست. بی برو برگرد آدمی شده از قرن گذشته؛ جوری که انگار سالهاست با آن مقنعه سفید و چادر گلدار قدیمی زیسته و قوز کهنسالی قامتش را شکسته.
دختر سر به زیر و کم حرف دهه شصت سریال آئینه که به مرور شد عاقله زنِ حاضر جواب سریال‌های خانوادگی و نمکِ کمدی‌های شبانه، در مجموعه جدید نرگس آبیار دوباره یادمان آورد دود هنوز از کُنده بلند می‌شود.
لب ورچیدنش وقت عتاب از سوی صاحبخانه و مهمانان. جوری که چادرش را بغل می‌زند. ورقلمبیده کردن چشم‌ها وقت بد دانستن چیزی.
کاری کرده وقتی توی کادر نیست و جایی در پس زمینه، آرام وول می‌خورد، کارگردان از فرکانس صدایش برای تقویت حس صحنه استفاده می‌کند. وقتی غرولند با لحن پیرزنی: «این چه هول و لایی بود به جون ما انداختید؟! این قِسم خواستگاری عجول پجول، عین دنیا اومدن طفل شیش ماهه‌س… خدا نکنه یه چیزی هم خراب بشه! تا قیوم قیامت سرزنشت می‌کنن. تا بوق صور اسرافیل ولت نمی‌کنن…!». کسی نداند فکر می‌کند لابد خانم خانه است!
چند بار هم آن لا به لا موتیف «بگو خب!» می‌آید تا خیالش جمع شود حواس طرف به حرف‌هایش هست! انتخاب زیرکانه‌ای از سوی کارگردان با هدایت دقیق.
قبول دارم که نمونه‌های مذکر مشابه را حمید جبلی در سریال آپارتمان یا قبلترش پرویز فنی زاده در دایی جان ناپلئون عالی بازی کرده‌اند، اما شک ندارم بازی گلچین کم از آنان ندارد. حتی در قلب یک درام بازاری و سریالی که امواج عامه پسندی، رهایش نکرده.
اصلاً همان قدیم‌ها وقتی شکل وحشت و غش کردنش در «شب بیست و نهم» زَهره ترکمان می‌کرد، باید حدس می‌زدیم این زن یک استعداد بازیگری است. این سالها قدرش را دانسته‌اند؟! بعید می‌دانم.
منبع: روزیاتو