ایثن هاک و میراث جاودان رابین ویلیامز در Dead Poets Society

ایثن هاک، بازیگر چهار بار نامزد اسکار، در گفت‌وگویی تازه با (CBS Sunday Morning) به یاد همکاری با رابین ویلیامز در فیلم کلاسیک «انجمن شاعران مرده» (Dead Poets Society) محصول 1989 پرداخت. او گفت که حتی در سن ۱۸ سالگی متوجه پیچیدگی‌های زندگی عاطفی ویلیامز بوده و می‌دانسته که کاریزما و قدرت او بهایی سنگین دارد.  

هاک توضیح داد: «در خانواده‌ام تجربه افسردگی زیاد بوده و برایم واضح بود که حساسیت شدید ویلیامز هزینه‌ای به همراه دارد. او به شدت به انرژی محیط واکنش نشان می‌داد.» وی خاطره‌ای را بازگو کرد که در آن ویلیامز پس از لحظاتی پرخنده و بداهه‌گویی، در گوشه‌ای تاریک تنها نشسته بود؛ تجربه‌ای که برای هاک معنای تازه‌ای از تفاوت میان چهره عمومی و زندگی درونی ویلیامز داشت.  

او افزود: «پایان زندگی ویلیامز برای من تعریف‌کننده او نیست. وقتی فیلم را می‌بینم، به روحیه‌ای فکر می‌کنم که در آن روزها به ما بخشید و اینکه چگونه طوفان روانی خود را برای دیگران تاب آورد. من به شدت به او احترام می‌گذارم.»  

فیلم «انجمن شاعران مرده» به کارگردانی پیتر ویر، داستان معلمی آزاداندیش (با بازی ویلیامز) را روایت می‌کند که دانش‌آموزان یک مدرسه پسرانه را به کشف فردیت و خلاقیت از طریق شعر تشویق می‌کند. ویلیامز برای این نقش نامزد اسکار بهترین بازیگر شد.  

هاک این روزها با فیلم (Blue Moon) ساخته ریچارد لینکلیتر در فصل جوایز حضور دارد؛ نهمین همکاری او با این کارگردان که به داستان تحول رابطه میان ریچارد راجرز و لورنز هارت در دهه ۱۹۴۰ می‌پردازد.  

این گفت‌وگو بار دیگر یادآور تأثیر عمیق رابین ویلیامز بر همکاران و میراث ماندگار او در سینماست.