درباره کارنامه سریال‌سازی هومن سیدی/ «وحشی» اثری روبه جلو

اختصاصی سلام سینما؛ محمد جلیلوند| کارگردانی و روی صندلی کارگردان نشستن، آرزوی دیرینه بخش مهمی از بازیگران سینما در نقاط مختلف جهان به حساب می‌آید که گاه جامه عمل می‌پوشد. جالب اینکه عمده بازیگرانی که کارگردانی را تجربه کرده‌اند، در نقش تازه خود موفقیتی کسب نکرده‌اند که این قضیه حتی در مورد بازیگران بزرگی همچون:آل پاچینو و رابرت دنیرو نیز صدق می‌کند! در نقطه مقابل، بازیگرانی هم سراغ داریم که کارگردان‌های موفقی شده و در کسوت جدید آبروی حرفه‌ای خویش را حفظ کرده‌اند. در سینمای ایران نیز با نمونه‌هایی از این دست مواجه‌ایم که یکی از شاخص‌ترینشان هومن سیدی است؛ بازیگری که سال‌ها جلوی دوربین رفته و سپس پشت دوربین سینما رفته که حاصل کارش نیز درخشان بوده است؛ از آفریقا و خشم و هیاهو تا مغزهای کوچک زنگ‌زده و جنگ جهانی سوم. سیدی به قدری در مقام کارگردان موفق بود که به مرور سابقه بازیگری‌اش پیش چشم مخاطب رنگ باخته و وجه کارگردانی‌اش پررنگ‌تر شده است. با رونق گرفتن تولید سریال در پلتفرم‌ها، سیدی سراغ سریال‌سازی رفت و تا به امروز دو سریال موفق و پرتماشاگر «قورباغه» و «وحشی» را روانه شبکه نمایش خانگی کرده است. حال به بهانه آغاز پخش فصل دوم «وحشی» از پلتفرم فیلم‌نت، نگاهی کوتاه به دو تجربه کارگردانی هومن سیدی در قالب سریال می‌اندازیم.

«قورباغه»: رازها و دروغ‌ها

ژانر جنایی- معمایی، یکی از جذاب‌ترین ژانرها برای تماشاگر به حساب می‌آید که سیدی هوشمندانه به سراغ آن رفته و قصه پر رمز و راز خود را در این قالب روایت کرده است. قصه هم از شب چهارشنبه‌سوری با تکیه بر سه دوست و ربودن اسلحه پلیسی زخمی و سرقت از مردی مرموز به نام نوری آغاز می‌شود. شروع درخشانی که تماشاگر حرفه‌ای سینما را به یاد فیلم «نفرت» ساخته ماتیو کاسوویتز می‌اندازد. در ادامه، هر چه قصه جلوتر می‌رود بر تخیل حاکم بر آن افزوده شده و سمت و سوی تازه‌ای پیدا می‌کند. نکته کلیدی آثاری که سیدی کارگردانی کرده، تمرکز روی جزییات در شخصیت‌پردازی و تولید شخصیت‌های مکمل جذاب است.کاری که به بهترین شکل ممکن در قورباغه انجام داده است. در عین حال، سریال یاد شده پر از داستان‌های فرعی جذاب است که هم در کامل‌تر شدن شخصیت‌های اصلی موثر بوده و هم قصه را جلو می‌برند.

سابقه بازیگری سیدی نیز در کارگردانی بسیار به کمک‌اش آمده و نقش مهمی در کیفیت بالای آثارش دارد. نوید محمدزاده، صابر ابر، سحر دولتشاهی، فرشته حسینی و ... تیم بازیگران خوبی را تشکیل داده‌اند که متناسب با نقش‌ها بوده و گاه فرسنگ‌ها با نقش‌های قبلی خود فاصله دارند. برای مثال می‌توان به محمدزاده در نقش نوری اشاره کرد که به ندرت می‌توان نقشی شبیه آن را در کارنامه حرفه‌ای او پیدا کرد. سیدی در دکوپاژ فیلمنامه و میزانسن‌ها نیز کارگردان خوش‌قریحه و توانمندی است که می ‌توان آن را پشت تک تک سکانس های قورباغه به وضوح مشاهده کرد.   

«وحشی»: قاتل یا قربانی؟

 قصه‌های واقعی به ویژه آنهایی که غرق در خون، جنایت و معما هستند، جذابیت‌های بسیار برای به تصویر کشیده شدن دارند. هومن سیدی نیز جذب یکی از همین قصه‌های واقعی شده و «وحشی» محصول فیلم نت به تهیه کنندگی محمدرضا صابری را براساس زندگی پرفرازوفرود مردی به نام داود اشرف ساخته است.

سری نخست سریال که از طریق پلتفرم فیلم‌نت در اختیار مخاطبان قرار گرفت، به شدت غافلگیرکننده بوده و سیدی در همان قسمت نخست تماشاگران سریال را میخکوب می‌کند؛ از همان سکانس آشنایی تماشاگر با داود کارگر معدن که با بالابر از قعر تاریکی معدن به سمت روشنایی می آید و با تکیه بر فیلمنامه‌ای کار شده و جذاب که به لحاظ کارگردانی هم پر از ریزه‌کاری است.

در پایان هر قسمت هم به سیاق مینی سریال‌ها، نقطه عطفی قرار داده شده تا تعلیق را به حداکثر رسانده و تماشاگر «وحشی» را مشتاقانه منتظر تماشای قسمت بعدی آن نگه دارد. به ویژه در یک دو قسمت پایانی که داود اشرف با شواهدی که وکیل‌اش ارائه کرده بار دیگر به زندان افتاده و فاجعه زندگی‌اش نیز از همین‌جا رقم زده می‌‌شود.

داودی که هومن سیدی در فصل نخست سریال «وحشی» خلق کرده، ابتدا یک قربانی بدشانس تمام عیار به حساب می‌آید که تماشاگر نیز دوستش دارد. شخصیتی که به مرور رنگ عوض کرده و وجوه خاکستری‌اش بیشتر نیز می‌شود. در عین حال، «وحشی» سرشار از شخصیت های مکمل ملموس و به شدت واقعی است که نقش مهمی در کیفیت بالای سریال دارند. برای مثال می‌توان به پدر و مادر داود اشرف، خانم وکیل، افسر اداره آگاهی و زندانی مسن ابدی هم‌بندی داود اشاره کرد. سیدی در انتخاب بازیگران دومین سریال خود نیز درخشان عمل کرده و مجموعه‌ای متنوع در طیف های سنی مختلف را گردهم آورده است؛ از نقش‌های اصلی تا مکمل و فرعی. ستون اصلی «وحشی»، جواد عزتی در نقش داود اشرف است که متفاوت از نقش‌های قبلی‌اش از کاردرآمده و چند لحظه تکان‌دهنده هم در بازی‌اش به چشم می‌خورد که تماشاگر را بیش از پیش منتظر سری دوم کار و فرجام قهرمان آن نگه می‌دارد.